Schrijf je in voor onze dagelijkse nieuwsbrief om al het laatste nieuws direct per e-mail te ontvangen!

Inschrijven Ik ben al ingeschreven

U maakt gebruik van software die onze advertenties blokkeert (adblocker).

Omdat wij het nieuws gratis aanbieden zijn wij afhankelijk van banner-inkomsten. Schakel dus uw adblocker uit en herlaad de pagina om deze site te blijven gebruiken.
Bedankt!

Klik hier voor een uitleg over het uitzetten van uw adblocker.

Meld je nu aan voor onze dagelijkse nieuwsbrief en blijf up-to-date met al het laatste nieuws!

Abonneren Ik ben al ingeschreven

Resistente clubrassen presteren beter dan oude klassiekers

Hoewel ze nu nog niet in het AGF-schap liggen, is het nog slechts een kwestie van tijd totdat nieuwe ziektebestendige appelrassen oude favorieten, zoals Honeycrisp, van de troon stoten, meent een deskundige van de Universiteit van Illinois. 

"Ik weet wel dat iedereen om Honeycrisp vraagt maar dit ras staat er wel om bekend dat het moeilijk te telen is. Zo produceren de bomen het ene jaar veel en het andere jaar bijna geen appelen. Het fruit is daarnaast moeilijker te bewaren en ziektegevoelig," legt Mosbah Kusbad uit. 

Appelen kunnen aan allerlei plagen ten prooi vallen maar vooral appelschurft, een schimmel, is schadelijk en kan verliezen tot wel 80% tot gevolg hebben. 

Voor de bestrijding van onder meer appelschurft dienen traditionele en nieuwe rassen, waaronder Honeycrisp, meerdere malen per seizoen met gewasbeschermingsmiddelen te worden behandeld.

Gelukkig is er na de ontdekking van het gen dat afweer biedt tegen appelschurft in 1944 een aantal ziektebestendige rassen ontwikkeld. Kushad legt uit dat de eerste rassen niet zo goed waren maar dat de nieuwste daarentegen zeer veelbelovend zijn, zoals WineCrisp, een aantrekkelijke en smaakvolle appel met een bescheiden maat. 

Er is een nieuwe generatie resistente appelen ontwikkeld en getest in het kader van een gezamenlijk veredelingsprogramma van de Universiteiten van Illinois, Rutgers en Purdue. 

Tot dusver is gebleken dat meerdere rassen net zo voedzaam of zelfs gezonder zijn dan traditionele rassen. Er moest echter nog onderzocht worden in hoeverre de kwaliteit in bewaring op peil bleef. 

Kushad en zijn mede-onderzoekers onderzochten de schurftresistente rassen GoldRush, WineCrisp, CrimsonCrisp en Pixie Crunch om te beoordelen of zij hun kwaliteit behielden onder normale bewaaromstandigheden en vergeleken de resultaten vervolgens met die van Golden Delicious, een ras dat gevoelig is voor appelschurft. 

De onderzoekers stelden de appelen bloot aan 1-methylcyclopropeen, een gas dat veelvuldig in de sector toegepast wordt om de ethyleenproductie te remmen om zo de rijping van het fruit in bewaring te vertragen. "1-MCP is de beste uitvinding voor de fruitsector sinds de ontdekking van de appel," merkt Kushad op. 

Na respectievelijk 70 en 140 dagen werden ook de voedingswaarde en commerciĆ«le handelswaarde van de appelen getest. Over het algemeen was de eetkwaliteit, stevigheid, brix en zuurgraad van de resistente rassen even goed of zelfs beter dan die van de Golden Delicious appelen. Twee rassen, GoldRush en CrimsonCrisp, bleken na 140 dagen in bewaring zelfs meer antioxidanten te bevatten. De rassen verschilden in hun reactie op 1-MCP, waarbij CrimsonCrisp de beste vooruitzichten biedt voor langdurige bewaring. 

"We hebben aangetoond dat de kwaliteit van rassen die resistent zijn tegen appelschurft vergelijkbaar is met die van de standaardrassen. Ook wat betreft de voedingswaarde, gezondheidsvoordelen, externe kwaliteit en smaak doen deze appelrassen het zeer goed en bieden zij een aantrekkelijk alternatief, zeker voor biotelers," aldus Kushad. 

De onderzoeker voegt er aan toe dat de appelen nog niet in de supermarkt te koop zijn maar dat zij al wel op sommige boerenmarkten worden verkocht. "Eerst zal men deze rassen aantreffen op kleinschalige verkooppunten maar zodra de volumes toenemen, zullen ze ongetwijfeld ook bij de grotere retailers in het schap liggen."
Publicatiedatum: