Groupe Rouquette is een Frans familiebedrijf met 50 jaar ervaring in de fruithandel. Het bedrijf heeft drie verpakkingshuizen: één voor appelen, pruimen en meloenen, een tweede voor kiwi's en aardbeien. Sinds februari is de derde in gebruik voor appelen.
Koelopslag voor het fruit.
"We werken met een netwerk van lokale telers. De producten die ze leveren, worden door ons verpakt en gedistribueerd in Frankrijk en exportmarkten," vertelt Céline Mura. "De export is goed voor 10%, wat we natuurlijk proberen te vergroten. Recent hebben we een nieuwe merknaam gelanceerd en we waren te vinden op de Fruit Attraction en Fruit Logistica om de export te vergroten."
De belangrijkste exportmarkten liggen in Europa. Daarnaast wordt geëxporteerd naar de Verenigde Arabische Emiraten met name Dubai. Dit jaar is het bedrijf begonnen met de export van Gala, Red Chief en Fuji naar China. "We hebben een jaar aan de overeenkomst gewerkt," bevestigt Céline "en we willen binnenkort kiwi's gaan exporteren."
Bruno Rouquette vult aan: "voor mij bestaan er geen grote of kleine markten, maar goede en slechte markten. Ik denk dat China groot is, maar ook moeilijk. De verkoopprijs ten opzichte van de productiekosten is belangrijker. Gelukkig is verschepen naar China goedkoper dan transport naar Saoedi-Arabië."
Bruno Rouquette, eigenaar van het pakstation in Damazan.
De voorkeuren voor een ras verschillen per markt, maar Bruno ziet ook een probleem: "de voorkeur voor fruit dat er goed uitziet, is een groot probleem, want uiterlijk en goede smaak gaan niet altijd samen. Spanje is waarschijnlijk het enige land waar smaak nog het belangrijkste is."
Europese concurrentie
Van Europese concurrentie heeft het bedrijf weinig last. Bruno legt uit dat de landen zich op verschillende eigenschappen richten, waardoor ze een andere consu-mentengroep bedienen. "Een klant in Madrid vertelde dat de Poolse appelen gewild zijn vanwege de prijs, Italiaanse voor hun uiterlijk en Franse voor de smaak."
Clubrassen hebben toekomst
Desondanks heeft Polen een groot volume en goed materieel; Frankrijk verliest productiviteit en concurrentiekracht. Daardoor zullen alleen de beste telers over blijven. Bruno ziet vooral een toekomst voor de clubrassen: "alleen de clubrassen die Polen niet kan telen zullen overleven. Daarnaast zal Frankrijk marktaandeel verliezen in markten waar prijs het belangrijkste is."
Labelen van Chantecler.
Het beste clubras is volgens Bruno de Pink Lady, ondanks dat de verkoop in Frankrijk in handen is van een klein aantal bedrijven. "De Pink Lady is erg winstgevend, maar ook strak gereguleerd. We hopen binnenkort een overeenkomst te sluiten dat we deze appel ook mogen verpakken."
Boycot en Poolse overschot
De Russische boycot en het Poolse appeloverschot heeft volgens Bruno weinig effect op de markt. Scandinavië en Groot-Brittannië kunnen te maken krijgen met lage prijzen, maar omdat de Poolse appelen nauwelijks buiten Europa geëxporteerd worden, verwacht de Fransman dat op de verre bestemmingen geen effecten te zien zijn. "De concurrentie zal vooral toenemen in de markten met lage prijzen."
Kiwi's
Groupe Rouquette is op het gebied van kiwi's één van de grootste exporteurs van Frankrijk. Op dit moment hebben Spanje en Nederland een voorkeur voor de Franse kiwi's ten koste van de Italiaanse. "Dat komt niet door het klimaat, maar de gebruikte teelttechnieken." Andere markten voor de Franse kiwi's zijn Duitsland, Zwitserland en Azië.
Kiwi's zijn winstgevend. De productie ligt rond de 25 ton en prijzen schommelen rond de 85 cent per kilo. "Het grootste probleem is het planten, want dat is erg duur. Maar als je die investering gedaan hebt, zijn de kosten erg laag omdat er geen behandeling nodig is."
Het bedrijf heeft een goede relatie met de telers en ondersteunt hen met advies. "Alle telers zijn optimistisch. We hebben ook geen problemen in termen van productie of concurrentie op de binnenlandse markt."
Klik hier voor een fotoreportage van het bedrijf.