Wereldwijd lijdt de kersensector verliezen omdat het fruit barsten vertoont als gevolg van regen. Het barsten van fruit is al vaak onderzocht in laboratoriumproeven waarbij het fruit in water werd ondergedompeld. Onderzoekers van de Leibniz Universiteit in Hannover vergeleken de neiging tot barsten van geplukt fruit dat in water werd ondergedompeld met dat van fruit dan nog aan de bomen hing maar werd blootgesteld aan gesimuleerde regen en geplukt fruit dat in een draadkooi tussen het gebladerte van de boom werd geplaatst en eveneens aan gesimuleerde regen werd blootgesteld. Tijdens deze proef werden de wateropname en de mate van barsten bij geplukt en ongeplukt fruit onderzocht.
Uit de bevindingen bleek dat de wateropname het hoogst was bij geplukt, in water ondergedompeld fruit, gemiddeld bij fruit dat aan de takken hing en aan gesimuleerde regen werd blootgesteld en het laagst bij geplukt fruit in een draadkooi dat aan gesimuleerde regen werd blootgesteld. Het percentage gebarsten fruit nam naarmate de tijd vorderde sigmoïdaal toe en het fruit dat aan de bomen hing vertoonde minder en ook minder snel barsten dan het fruit dat in water ondergedompeld was. Het geplukte ondergedompelde fruit vertoonde aanzienlijk eerder barsten dan het fruit aan de bomen hing en het losse fruit in de draadkooi. Wanneer het percentage gebarsten fruit werd uitgedrukt als een functie van de hoeveelheid vocht die werd opgenomen dan bleek dat het losse, ondergedompelde fruit over het algemeen minder wateropname nodig had dan fruit aan de bomen of los fruit in een draadkooi. Het fruit dat nog aan de takken hing, vertoonde vooral barsten in de steelholte, terwijl het ondergedompelde fruit voornamelijk barsten vertoonde op de plaats van het steellitteken. De blootstelling aan vocht en het oppervlak dat aan water werd blootgesteld was het grootst bij het geplukte, ondergedompelde fruit, gevolgd door het fruit aan de takken en het geplukte fruit dat aan gesimuleerde regen werd blootgesteld. Men kan dus concluderen dat het barsten van kersen wordt veroorzaakt door de duur van de blootstelling aan vocht en het oppervlak dat hieraan wordt blootgesteld en niet door vochtopname.
Bron: Andreas Winkler, Isabell Blumenberg, Lucas Schürmann, Moritz Knoche, 'Rain cracking in sweet cherries is caused by surface wetness, not by water uptake',
2020, Scientia Horticulturae, Volume 269.