Uit onderzoek naar traditionele gewassen waar niet vaak aandacht aan wordt besteed, de zogenaamde "weesgewassen", blijkt dat deze mineralen en vitaminen bevatten die essentiëel zijn voor het lichaam en vooral gegeten worden door mensen op het Afrikaanse platteland.
Verschillende agrarische onderzoeksinstituten in Afrika onderzoeken gewassen zoals zoete aardappelen en andere traditionele groenten. Dit doen ze voornamelijk om de opbrengt te verbeteren en te controleren en de aanwezigheid van ziektekiemen te verlagen.
De reden hiervoor is dat er dringend behoefte is aan goedwerkende voedselsystemen voor de groeiende Afrikaanse bevolking. Immers, als mensen goed doorvoed zijn, worden ze gezond en productief, wat nodig is voor ontwikkeling. Zoals de Voedsel en Agrarische Organisatie (FAO) het zegt, "begint goede voeding met voedsel en agricultuur".
Het continent is de op één na dichtstbevolkte, na Azië, met zo'n 2,1 miljard mensen. Een op de drie mensen leidt aan een vorm van ondervoeding volgens het 2016 Wereldvoedselverslag. Ondervoeding kost Afrika elk jaar 11 procent van het Bruto Nationaal Product.
Innovaties
Nu wordt er nieuw onderzoek gedaan naar innovatieve manieren om de agrarische teelt een boost te geven om zo de groeiende bevolking van het continent te kunnen voeden door de focus te leggen op gewassen waar niet vaak aandacht aan wordt besteed en al jarenlang gebruikt worden om de honger in Afrika te proberen te stillen. Agrarisch onderzoek is vooral gericht op het verhogen van de opbrengsten, het toevoegen van essentiële voedingsstoffen en het onder controle houden en verminderen van ziektes.
Het onderzoek is vooral gericht op traditionele groenten, aangezien die enorm voedzaam zijn. De Wateronderzoekscommissie heeft drie samenhangende uitdagingen kunnen onderscheiden in sub-Saharisch Afrika: waterschaarste, bevolkingsgroei en voedselveiligheid van essentiële micro-voedingsstoffen zoals vitamine A.
Dit betekent ook dat de agrarische teelt moet toenemen ondanks problemen zoals klimaatverandering (extreme weersomstandigheden, overstromingen en droogte), bodemvruchtbaarheidsuitputting en landvermindering. Het grootste deel van de Afrikaanse bevolking woont in gebieden met slechte grondvruchtbaarheid. Bovendien zijn er problemen met financiering, landbouwinputs en teelttechnieken die door de meeste Afrikanen gebruikt worden wat de oogst beïnvloedt.
Onderzoekers kijken ook naar de zoete aardappel, omdat het op de zevende plaats staat in de ranglijst van meest geteelde voedselgewassen in de wereld, na maïs, rijst, tarwe, aardappel, maniok en gerst volgens de FAO. Het is ook het op twee na belangrijkste knolgewas na de aardappel en de maniok.
Het is basisvoedsel in Oeganda, Rwanda en Burundi. Het is ook een veelvoorkomend gewas bij arme telers, omdat het ook in slechtere omstandigheden met minder landbouwinput en minder landbouwwerk goed groeit. Er wordt gewerkt aan oplossingen en onderzoek om de zoete aardappeloogst te verbeteren en de ziektekiemen te verminderen.
De wortels van de zoete aardappel produceren meer eetbare energie per hectare per dag dan tarwe, rijst en maniok en bevatten aanzienlijke hoeveelheden koolhydraten, eiwitten, vezels, vitamine A, vitamine C, riboflavine, thiamine en niacine. In veel landen is het bekend dat het oranje zoete aardappelgewas bijvoorbeeld gebruikt kan worden om een tekort aan vitamine A te bestrijden en te verminderen.
Dit verklaart waarom er hard gewerkt wordt aan de verbetering van de zoete aardappeloogst in de sub-Saharische landen Kenia, Oeganda, Tanzania, Rwanda, Ethiopië, Zambia, Mozambique, Ghana, Madagaskar en Zuid-Afrika.
Lees meer op allafrica.com