De groente geldt als typisch Duits en is nergens ter wereld zo populair als bij onze oosterburen. Zo'n 56.000 ton of 13,7 miljoen knollen koolrabi werden in 2020 in Duitsland geoogst.
Foto: BVEO; Shutterstock/Michal_R
De Duitsers telen koolrabi als geen ander land in Europa en ook wat betreft consumptie staan ze wereldwijd aan de top. Hoewel koolrabi in Azië minstens even populair is, hebben ze ook wat betreft de naamgeving hun invloed gehad. Zo heeft koolrabi in het Engels opvallend genoeg gewoon de Duitse benaming Kohlrabi. Maar ook in het Bulgaars is het Kohlrabi, in het Russisch Kol´rabi, in het Japans Kōrurabi en in het Zweeds Kalrabbi. Nu in het late voorjaar komt deze knol uit Duitse teelt in de handel.
Koolrabiland Duitsland
Koolrabi wordt in heel Duitsland geteeld. Sowieso ligt circa 60% van het totale Europese areaal in Duitsland. In het voorjaar komt de groente uit bedekte teelt, in de zomer en in de herfst – tot aan de eerste dagen met vorst – uit de vollegrond. Wie waarde hecht aan een onvervalst koolrabi-aroma zou van deze periode gebruik moeten maken om regionaal geteelde koolrabi van de beste kwaliteit te krijgen. Want als het om koolrabi gaat, zijn de Duitse telers echte deskundigen. Bij de teelt kweken ze zogenaamde stekjes, die dan in percelen geplant worden. In het voorjaar elke drie tot vier weken, later in een ritme van twee weken. Op deze wijze wordt het ene perceel na het andere beplant, om steeds na circa twee maanden steeds weer verse koolrabi te kunnen oogsten. Er wordt met de hand geoogst, waarbij de knollen met een mes worden afgesneden, de bladeren blijven eraan.
De kolossaal andere kool
Koolrabi, waarvan de naam is afgeleid van het Latijnse woord voor 'caulis' (kool) en 'rapum' (raap of wortelknol), is iets heel bijzonders in de koolfamilie. Van de grote bladeren tot aan de klassieke ronde vorm: de knol heeft optisch gezien maar weinig met de typische koolgroenten gemeenschappelijk. Wat de koolrabi kenmerkt is een krachtige knol die zich uit de verdikte steel van de plant ontwikkelt. Daarbij variëren de verschillende rassen, waarvan er circa vijftig in Duitsland worden geteeld, van rond, platrond tot ovaal en zachtgroen tot blauwviolet. Qua smaak maakt dit geen verschil en ook het vruchtvlees is bij alle rassen wit.
Feiten
De koolrabi geldt als oer Duitse groente, maar waar de groente oorspronkelijk vandaan stamt, is onbekend. In Europese kruidenboeken doken tekeningen van de groente in ieder geval voor het eerst in de zestiende eeuw op. In de Duitse keuken wist de groente zich echter pas in de negentiende eeuw een plaats te verwerven.
In Duitsland wordt koolrabi op circa 1800 hectare geteeld. De grootste arealen liggen in Nordrhein-Westfalen (543 hectare), Rheinland-Pfalz (380 hectare) en Niedersachsen (248 hectare). 53,1% van de Duitsers heeft in het afgelopen jaar koolrabi gekocht. Een stijging van 2% vergeleken bij 2019 en van 3% vergeleken bij 2018.
In Duitsland werd er in het afgelopen jaar alleen door privé-huishoudens 49.000 ton koolrabi gekocht. Het meeste daarvan bij discounters (49,2%). De meeste koolrabifans wonen in Nordrhein-Westfalen (23,6%), gevolgd door de regio noordwest (17,7%) en Bayern (13,6%).
Voor meer informatie:
deutsches-obst-und-gemuese.de
bveo.de