Tholen - Dinsdagmorgen 13 juni is Ben van der Waal op 85-jarige leeftijd overleden. De uitvaart zal dinsdag 20 juni in besloten kring plaatsvinden.
Afgelopen jaar blikten we - tot zijn trots - op deze site nog terug met een oude artikel, waarin zijn bedrijfshistorie werd beschreven. Ben betrok jarenlang veel citrus van de veiling en was Turbana-specialist van het eerste uur. We blikken nu met enkele bekenden uit de handel terug op hun herinneringen met deze markante AGF-handelaar.
Arnoud Klootwijk werkte jarenlang met Ben van der Waal en nam later de aandelen van de zaak over. "Ik ken hem al vanaf het moment dat ik twee jaar oud was. Ik werd al getriggerd toen ik in Rijsoord die mooie Turbana-vrachtwagens zag rijden. Mijn opa en Ben z'n vaders waren broers. Samen met mijn tante Truus die bij hem werkte ging ik op 11-jarige leeftijd al mee naar de zaak en ik ben er altijd gebleven."
Klootwijk typeert Ben van der Waal als een mooi mens. "Hij stond altijd voor iedereen klaar. Ik kan me geen mooier mens voorstellen dan hij. We hebben veel met elkaar beleefd en ik heb veel aan hem te danken. We belden elkaar nog vaak en gingen regelmatig een hapje eten. Drie weken terug was hij nog bij mij thuis. Ik zag hem eigenlijk als mijn tweede vader."
Jan van den Heuvel typeert Ben als een kleurrijk figuur die gezichtsbepalend is geweest voor de groothandel in groenten en fruit. "Ben wist altijd leven in de brouwerij te brengen, extravert als hij was. Hij maakte van zijn hart geen moordkuil en was altijd hartelijk en meelevend. Zo kwam hij elk jaar op mijn verjaardag een pak paling brengen. Geboren en getogen op Rijsoord was hij ook sociaal en maatschappelijk betrokken en kon er ook altijd een beroep op hem worden gedaan."
"Bovendien was Ben een goede koopman met een sterke handelsgeest. Dat blijkt ook wel uit het feit dat mannen als Dick van Aken met hem in zee gingen om een grote bananenrijperij te ontwikkelen. Ook Kees de Wit van het toenmalige Van Dijk Delft deed in die jaren enorm veel zaken met het Oostblok en liet de aankopen van citrus en bananen volledig over aan Ben van der Waal, dat zouden ze niet doen als ze geen vertrouwen in hem hadden."
"Ik heb Ben leren leren kennen toen ik in 1985 op de citrusveiling in Rotterdam ging werken. Ben was een echte markante persoonlijkheid, maar ook een echte koopman. Hij was in staat om langdurige vriendschappen te maken met de importeurs en daardoor had Ben bij elke importeur op de citrusveiling de gunfactor", blikt Jan Bakker terug.
"Ben had een mooie zaak op Spaanse Polder. Nu wilden de handelaren elkaar in die tijd nog weleens vliegen afvangen. Zo waren er medio jaren '80 nog weinig mandarijnen in de zomer beschikbaar. Wanneer de eerste Clauselina's uit Spanje kwamen, stuurde Ben een lege auto met twee chauffeurs naar Spanje om de Tobsine-mandarijnen te laden. Hij hield wel van een stuntje en moest en zou dan de eerste auto in Rotterdam hebben. Ook Turbana heeft hij in al die jaren fantastisch vertegenwoordigd."
"We wonen in dezelfde straat in Ridderkerk. Vorig jaar is hij nog even bij me geweest en hebben we nog over de handel staan te praten. Hij was de laatste jaren wel bang voor Corona en we zagen de laatste jaren de mooiste sloep van het Waaltje dan ook minder varen. Ik denk met warme gevoelens aan hem terug."
Dammis van der Staaij heeft Ben van kinds af gekend. “We zijn beiden in Rijsoord opgegroeid en waren in feite buurjongens. Ik kijk terug op een bijzondere vriendschap met Ben. Gelukkig hebben we heel ons leven goed contact gehouden. Net als ik heeft hij altijd in de AGF-handel gezeten. Ben nam al jong de groothandel van Siem de Waard over en was een handelaar in hart en nieren. Een man met heel veel liefde voor ons vak."
Ook Rene van Dommele memoreert de markante figuur die Ben was. "Zo ga je ze niet meer vinden. Zijn hele houding en manier van zakendoen waren uniek. Ik weet nog precies hoe ik hem leerde kennen, ik was 24 en liep de trappen op. Hij pakte me vast en zei: 'Ik ga jou Rotterdam leren kennen.' Dat was mijn eerste gewaarwording met hem."
"We voerden allebei Turbana-bananen. Hij was daarin altijd de grootste speler en wij waren opkomend. Dat leverde natuurlijk weleens gezonde strijd op, maar dat ging altijd op een vriendschappelijke manier. Op het laatst hebben we ook nog veel handel samen gedaan."
"Herinneringen te over. We zijn samen nog in Colombia geweest. Hij had altijd zijn streken. Maar hij kon ook gerust in een benzinestation voor een wildvreemde afrekenen en zo weglopen. Dat was typisch Ben", aldus Rene die altijd goed contact met hem onderhield.
Transporteur Ton Stolk was een neefje van Ben, al ging dat contact veel verder. "We hadden wel twee keer per dag contact. Als ik in het buitenland was, stuurde ik altijd mijn positie door. Hij was altijd geïnteresseerd in wat ik aan het doen was en hoe het met de handel ging. Ook kwam ik vaak bij hem op de markt, we waren eigenlijk altijd bij elkaar. En dat ging altijd gepaard met gekkigheid, je kon zo ongelofelijk met hem lachen. Ik kan een boek over hem schrijven."
"Ben wist goed waar hij de handel kon halen, in het kersenseizoen altijd bij Patrij in Sint Truiden. Ondanks zijn beperkte talenkennis wist Ben dit altijd goed te camoufleren door in diverse talen duidelijk de woorden die hij wel kon veelvuldig uit te spreken. Zo kocht hij drie wagens peren in cabannes en vrac er werden dan ook drie kipwagens op de Spaanse Polder gelost... Maar ook daar wist hij weer vanaf te komen."
"We stuurden ook de hele dag foto's naar elkaar door. Ik heb zijn huis nog gekocht en we woonden vlakbij elkaar. Afgelopen vrijdag belde hij me nog dat hij zo'n zin had in zwarte tomaten. Die heb ik zaterdag nog bij hem gebracht. Toen was al duidelijk dat hij hard achteruit ging, al kwam het einde toch nog plotseling", besluit Ton.
