In het eerste artikel van het recente nummer van de Sunday Spotlight heeft Sea Intelligence geanalyseerd wat de gevolgen zijn van het onttrekken van capaciteit aan de markt (door vertragingen van schepen) voor de effectieve groei van de wereldvloot, en de gevolgen daarvan voor het mondiale evenwicht tussen vraag en aanbod.
Als uitgangspunt werd een model opgesteld voor de onderliggende structurele groei van de vloot, waarbij ook rekening werd gehouden met de onbeschikbaarheid van de wereldvloot als gevolg van vertragingen van schepen. Terwijl de nominale vloot in 2020-2022 met ruwweg 4% j-o-j groeide, was er sprake van een aanzienlijke daling van de beschikbare vloot naarmate de vertragingen ernstiger werden.
Bovenstaande grafiek toont de cumulatieve groei van de beschikbare vlootomvang en de vraag in TEU-mijlen ten opzichte van januari 2020. De grote pieken in de vraag in februari 2021 en 2022 zijn louter een effect van het Chinese Nieuwjaar en wijzen niet op een onderliggende verandering.
Het is duidelijk dat de extreme sterkte ten gunste van de maatschappijen in 2021 het gevolg was van een cumulatieve groei van de vraag die consequent groter was dan de beschikbare vloot. Dit effect begon in juli 2020 en is pas de laatste maanden beginnen af te zwakken. Van november 2020 tot januari 2022 lag de vraag 10% hoger dan de capaciteit. Het verschil is echter kleiner geworden en bedraagt nu nog slechts 2% in vergelijking met de periode vóór de pandemie.
Bron: sea-intelligence.com