Emiel Leyse, de grootvader van de huidige zaakvoerder Koen De Roy, was reeds voor de eerste wereldoorlog gevestigd als handelaar aan de Mechelse groentemarkt, destijds dé markt van België. De handel bestond in het begin hoofzakelijk uit vroege aardappelen, later in het seizoen aangevuld met bloemkool. In deze producten bestond een levendige export, vooral naar Nederland, Duitsland en Frankrijk. Het vervoer ging nog bijna allemaal per spoor.
Het bedrijf heeft dus 2 wereldoorlogen meegemaakt, wat op zich al voor grote problemen zorgde. De grootste verandering kwam wel door de oprichting van de Mechelse Tuinbouw Veiling te Sint-Katelijne-Waver in 1950. De Mechelse markt boette toen snel aan belangrijkheid in; de handel verplaatste zich naar Sint-Katelijne-Waver. Toen daar in 1963 ook nog de Centrale voor Glasgroenten (C.V.G.) ging draaien, wat een concentratie van het glasgroenten-aanbod betekende, veranderde ook het exportpakket van Leyse-De Roy. Ook de vroege aardappelen waren trouwens om diverse redenen uit de streek van Mechelen verdwenen.
De zaakvoerder de heer De Roy
Het grote voordeel van de kleine exporteur is volgens de heer De Roy dat hij snel kan reageren op de veranderingen in de marktsituatie. De firma maakt trouwens daarom alleen gebruik van eigen vervoer, men beschikt over 3 vrachtwagencombinaties die de producten tot in Marseille toe bij de klant afleveren.
Makkelijk werken in een nieuw pand
De chauffeurs zijn het visitekaartje van de zaak. Het goede contact van deze mensen met de ontvangers kan in voorkomede gevallen voor een doeltreffende oplossing zorgen. Wat betreft het oplossen van eventuele geschillen over de kwaliteit van op de veiling gekochte producten wil de heer De Roy toch wel kwijt dat hij zich dan te weinig gesteund voelt door de controle door de NDALTP. De eisen van de veilingkeurmeesters en die van de NDALTP zijn volgens hem te weinig op elkaar afgestemd.
Aangezien de firma Leyse-De Roy over heel Frankrijk levert en elke streek, eigenlijk wel elke klant, zo zijn eigen specifieke eisen stelt, is het voor Koen De Roy als de inkoper van de zaak van belang elk moment te weten wat waar te koop is. Zeker omdat als daar vraag naar is ook de importproducten vanuit Antwerpen of Rotterdam meegenomen worden. Sedert men echter sinds 2 jaar in een modern nieuw pand vlakbij de veilingen zit, en men in het kantoor, waar mevrouw Ann De Roy-Coremans met behulp van IBM computers de volledige administratie verzorgt, over alle moderne communicatie-middelen beschikt is dit heel wat gemakkelijker geworden.
Bron: Primeur 13 - Jaargang 02 - 25 maart 1988