Afgelopen weekend overleed Frans Elfferich op 80-jarige leeftijd. Zijn zoon Marc schreef onderstaand In Memoriam:
Mijn vader sprak altijd de legendarische woorden 'Waar zijn ze gebleven onze jonge jaren?' Deze twee foto’s zijn tekenend voor hoe de jaren verstreken zijn, terwijl hij bezig was met zijn enige hobby: handel drijven in groenten en fruit. Ik sterf in het harnas gaf hij vaak aan.
Frans Elfferich begon op zijn 17e levensjaar, na 5 klassen HBS, met het werken in de groothandel van zijn vader. Nadat zijn vader hem voor het blok zette en naar België vertrok, nam hij de zaak over. Hij zei: ik begon met tonnen schuld tegen 16% rente bij de bank! Vaak hebben we erom gelachen, hadden we nu maar dat rentepercentage...
Er volgde een drukke maar leuke tijd, waarin de Citrusveiling in Rotterdam centraal stond. Hij won redelijk wat prijzen voor zijn prestaties en leuke reisjes volgden, onder andere gesponsord door de Outspan naar Zuid-Afrika. Hij kwam terug met legendarische verhalen die hij had beleefd samen met zijn zakenvrienden en reisgenoten.
Toen de AGF-sector veranderde, sprak hij opnieuw de legendarische woorden die mij ook altijd bijgebleven zijn: Je moet altijd zorgen, dat je een rol vervult in de handel, zorgen dat je “nodig” bent. Hij zag zijn rol als handelaar in hoofdzakelijk klasse 2 fruit. Tot aan zijn dood heeft hij ervan genoten, er bestond voor hem geen mooier beroep.
Het enige waarin hij mij teleurgesteld heeft, is het feit, dat hij er stellig van overtuigd was, dat hij 100 zou worden en dan nog elke dag op de zaak zou zijn. Dit was de enige leugen waar ik hem ooit op heb kunnen betrappen! Ik denk stiekem wel, dat vele van je zakelijke kontakten, je toch net zo zullen missen als ik. Ik ben de kleine jongen op de foto😉
Het was een mooi jongensboek, helaas is het nu uit.
Frans Elfferich
20/1/41 - 22/2/21