In verband met hulp aan geallieerde Engelse vliegers, die een noodlanding moesten maken in de omgeving van Westmaas, zijn tijdens de Tweede Wereldoorlog een vijftal inwoners, die allen tamelijk dicht bij elkaar woonden aan de Stougjesdijk ("Greup") op 19 september 1941 als represaille gefusilleerd. Eén van hen was de broer van mijn (IH) opa, Arie van Steensel, die een groentenzaak had. Op deze dodenherdenkingsdag publiceer ik zijn afscheidsbrief integraal.
Lieve ouders, zusters en broers,
Met deze bericht ik u allen dat dit mijn laatste brief is die ik u schrijven kan. Het gratieverzoek is geweigerd en morgenochtend wordt het vonnis voltrokken. Moeder geef die jongens ook wat van mijn spullen als aandenken.
Wat u met de groentenzaak doet, moet u zelf maar weten. Ik zit hier in mijn cel mijn afscheidsbrief te schrijven.Ik heb nog een dominee gehad en wij hebben samen nog eens gebid
Moeder ik weet dat't voor u niet mee zal vallen, voor allemaal niet, maar voor u 't meest, maar houdt u maar goed moeder. Eenmaal zien wij elkaar weer. Ik weet niet dat allemaal te schrijven. Ik heb Marius ook niet meer gedag kunnen zeggen, dat had ik nog zo graag gedaan, maar dat ging niet. Groet alle mensen nog een keer van mij. Nu voor't laatst wil ik jullie allen groeten, ook de familie. Dag vader, moeder, Truus, Juut, Leen, Anna, Wout, Co, Janus, Marie, Jaantje, Nelly en Koosje. Moeder houdt u goed. Ik sterf als een eerlijk man. Verder wensch ik jullie allemaal 't beste. Allen gegroet van uw liefhebbende zoon en broeder. Als u Marius nog bezoeken mag, of als hij uit gevangenschap thuiskomt, doe hem dan bijzonder de groeten. Al mijn spullen zijn op het Haagse Veer en zij zullen wel onder Marius' toezicht blijven tot het wordt weggehaald.
Als u deze brief ontvangt, zal ik er niet meer zijn. Maar ik waarschuw u allemaal: doe geen rare dingen, dan zal alles terecht komen. En ik hoop dat jullie veel en veel gelukkiger zijn als ik geweest ben. Want die harde tijd dat ik geleefd heb, heb ik toch veel narigheid gehad. Eerst een been verloren, dat ik aan 't randje voorthuppelde met een kunstbeen. Dus ik bid nog voor jullie allemaal, dat je gaaf en vierkant mag blijven en gelukkig. maar doe mij een plezier en vergeet mij spoedig. Dat is mijn enigste wens.
Vader en Moeder, denk ook om de anderen van uw kinderen, denk niet alleen aan mij. Moeder, die foto die in de keuken hangt, daar ik nog soldaat ben, zou ik graag willen, dat als U en Vader er niet meer zijn, aan Jaantje kwam en de konijnen, een voor Jaan, de grootste en de anderen voor Nel en Koos elk één. En zorg goed voor mijn hond. Allen de hartelijke groeten van uw zoon en broeder
Arie Steensel
Oud-Beijerland
daag