China 2004 - dag 4

Schrijf je in voor onze dagelijkse nieuwsbrief om al het laatste nieuws direct per e-mail te ontvangen!

Inschrijven Ik ben al ingeschreven

U maakt gebruik van software die onze advertenties blokkeert (adblocker).

Omdat wij het nieuws gratis aanbieden zijn wij afhankelijk van banner-inkomsten. Schakel dus uw adblocker uit en herlaad de pagina om deze site te blijven gebruiken.
Bedankt!

Klik hier voor een uitleg over het uitzetten van uw adblocker.

Meld je nu aan voor onze dagelijkse nieuwsbrief en blijf up-to-date met al het laatste nieuws!

Abonneren Ik ben al ingeschreven

China 2004 - dag 4

"Vanmorgen kreeg onze delegatie de Koninklijke behandeling. Mr. Ju Jiatin, de vice mayor en Martin Sanders reden in een taxi voor de bus uit. Maar deze taxi werd voorafgegaan door een politie escorte met zwaailichten. Dit is de hoogste eer die men een delegatie in China kan geven. Dat daardoor de rit vlekkeloos verliep is overdreven te noemen, want hier in het verkeer doet iedereen maar wat. Escorte of geen escorte, als men wil passeren probeert men dat op alle mogelijke manieren, zelfs als het betekent spookrijden. De plaats Shouguang ziet er ongelooflijk gecultiveerd uit. 6-baans wegen, nieuwbouw villa's en een Dutch village laten een schril contrast zien met wat je zoal onderweg in de bus hebt gepasseerd. Het eerste bedrijf dat we bezochten was Syngenta. Dit bedrijf heeft nauwe betrekkingen met Holland omdat Rob Baan van Koppert Cress een van de mede-oprichters was. Hier bekeken we de kassen waar paprika en tomaten werd geteeld. Op het oog en voor Nederlandse begrippen niet spectaculair, maar de smaak van de producten was uitstekend. Het volgende bedrijf was een bedrijf waar men paddestoelen kweekt van grondstof tot eindproduct. We namen een kijkje in de z.g. 'ingroeikamer'. Daarna volgde een bezoek aan het ons welbekende Rijk Zwaan. Hier werden we eerst getrakteerd op een zeer gelikte presentatie over het bedrijf, haar geschiedenis en haar mogelijkheden. De volgende stop was de Shouguang High Tech Vegetable Demonstration Garden. Voor ons op tafel stonden behalve de flesjes water, die we overal krijgen (en dan in onze tas meenemen de bus in, omdat je er niet van buiten kunt hier in de hitte) schaaltjes met producten, zoals mini-komkommers, cherry tomaatjes en perziken. De smaak van de eerste twee genoemde producten was fabelachtig goed. De perziken vond ik wat twijfelachtig. Hier in China eet men perziken het liefst groen en met schil. Voor ons dus effe wennen, je moet er gewoon van houden. Vervolgens kregen we een uitleg van de Vice Mayor in een bloed- en bloedhete kas. Het had echt niet langer moeten duren, anders waren er mensen van de hitte bevangen. Deze kassen, een sort tunnelmodel zijn gebouwd door een betonnen muur van 3 meter dik op te trekken op het noorden en met bamboe bogen wordt er dan een soort boog getrokken naar het Zuiden. De zon verhit de muur en de warmte blijft in de kas, terwijl de kou van de Noordkant er niet in komt. Men vertelde ons gebruik te maken van de uit Nederland afkomstige techniek voor het gebruik van zonne energie. Bij de Food Processing factory, die we daarna bezochten, mochten we alleen de buitenkant zien. Wat er binnen gebeurde was top-secret. Echter als een delegatie met 36 personen zich daarover ontevreden uit, is een Chinees wel zo vriendelijk, dat ze daarvoor een hoge uitzondering maken. 's middags mocht een groep terugkomen om ook binnen te kijken. Iedereen moest eerst in beschermende kleding en een mondkapje voor. Sierraden af. Vervolgens moesten de handen 30 seconden worden gewassen in een bepaald soort chloor, daarna werd men Â¡Â® afgeroldÂ¡Â¯ (met een soort verfroller ging men over het lichaam. Vervolgens met laarzen door een bak desinfecterend water, daarna werden de handen nogmaals besprayed met een soort goedje en daarna kwam men in een gang van ca. 2 m. met aan weerszijde blazers en toen mochten ze naar binnen. Daar mocht absoluut niet gepraat worden (omdat iedereen daar zwijgt als men werkt) en er mochten geen foto's gemaakt worden. Wat men zag waren twee rijen tafels, waarachter allemaal jonge Chinees jes, helemaal ingepakt, alleen de ogen vrij zaten, die met een aardappelschilmesje schorseneren zaten te versnipperen. De gewassen snippers werden vervolgens in een bak gegooid en naar een vriestunnel gebracht, die op min 27,5 graden stond afgesteld. Aan de andere kant van de tunnel kwam het bevroren product er uit, dat vervolgens werd verpakt met de hand in plastic zakken. Dat werd door zes man gedaan. De dozen waren gebruikt en de kar, waar dit product waar men zo steriel aan was begonnen eindigden in gebruikte dozen op roestige karren. De lunch werd ons aangeboden door de Gemeente Shouguang in het Hot Spring Hotel. Behalve de Vice Mayor: Ma Jin Tao, zaten ook de Assistant Mayor en Agriculture Committee Director: Yu Jiating en de Vice Secretary Wang Mao Xin aan. Deze lunch werd geheel in de Chinese traditie gebruikt, dus een vaste tafelschikking en al onze namen in het Chinees op naambordjes. Er werd veel geproost, maar we hadden nog een middag te gaan. Direct na het eten werden we naar een enorme conferentiezaal geleid, waar we protocolair werden ontvangen en toegesproken. Vervolgens aan ons de beurt om hetzelfde te doen. Uitgenodigd waren voor deze bijeenkomst verschillende bedrijven, die contact zochten met Nederlandse bedrijven. Na het formele gedeelte konden de bedrijven individueel met elkaar kennismaken en er werden veeeel visitekaartjes uitgewisseld. Over een jaar weten we hoe zinvol deze excercitie is geweest. Na een rondrit door Shouguang, waarbij we empassant nog even werden gefilmd voor het lokale nieuws moesten we alweer gaan eten. Deze keer werd het diner ons aangeboden door Rijk Zwaan. Na het protocolaire begin van groeten, het glas heffen en tot op de bodem leegdrinken, werd begonnen met de maaltijd. De Chinese delegatie was echter zo enthousiast dat ze bij iedereen individueel gingen proosten met als gevolg dat het een hele lollige boel werd. Een Chinees zou zeggen, "er zijn Hollanders in huis". Met in de hoofdrol Willem Dijk werd het een hele dolle boel. In de bus op weg naar huis werd het gezang nog even voortgezet. Tot zover ons verhaal voor vandaag."

Het toasten. Een chinees komt naar je tafel (geloof me dat gebeurt vaak!!!!) Dan zegt hij iets over ons en over hem, dan cheers (Jan Bakker zei tegen hem bij ons in holland we say: ONDERBROEK!!!!!!) wat later onderbroek werd. En dan moet het glas in 1 teug leeg drinken............een ober ziet dat en gelijk wordt het glas weer gevuld.....kun je het je voorstellen.....

Rechts, Jan van Dongen (die hier continu iedereen ondervraagt of ze geen terug vrachie Spanje hebben) met dhr Teeuwen van Teboza. Zij hebben een mega deal gesloten.