Vocht in een lading lijkt onschuldig, maar kan een verborgen killer zijn voor AGF. Van verpulverde octabins tot kleffe friet en stinkende kruiden: een verkeerde vochtigheidsgraad verpulvert verpakkingen, vernietigt kwaliteit en jaagt de schadekosten de hoogte in. Jan Robyn van Tempsurvey deelt zijn ervaringen in onderstaande column.
© Jan Robyn "Vochtigheid in AGF – toch even bij stilstaan…
Wij hebben qua schades daar minder aanleiding voor. Nochtans is de inwerking van teveel ambiant vocht of te weinig in combinatie met de temperatuur een reflectie waard.
Beginnen we met iets gemakkelijks: diepvries. Als wanneer paletten diepvries voor het laden vocht opnemen, door bijvoorbeeld een paar uren in positieve temperaturen te staan, kan je na de reis vocht op de plastiek 'wrapping' vaststellen. Bij het lossen krijg je dan een witte schijn van kristalisatie erop. Dat is niet zo erg, wanneer het beperkt is.
Bij een groter anomaliteit, en wanneer de goederen wel aangetast zijn door hoge langdurige temperaturen, is de eerste aanwijzing de kartonnen dozen. Als ze gezapig doorgezakt zijn onderaan komt dat door de vochtigheid. Karton en water zijn geen goede maatjes. Het is de schuld niet van het karton en goederen kunnen wel voorzichtig gelost worden. Anders kunnen ze van de vorkheftruck donderen.
Het is wel delicater met octabins, wanneer die lekker nat zijn, scheuren ze, rollen de erwten er enthousiast uit en heb je geheid veel schade.
Octabins zijn verpakkingen met groter averijrisico.
Eigenlijk vergroot het aspect vocht bij ontvriezing de echte schade.
Aardappelen bijvoorbeeld bestaan voor bijna 80 percent uit water. Maken we lekkere frietjes van. Bij ontvriezing komt het water eruit los, verlaat de friet, en het wordt een kleffe boel. De frietjes zijn hun kwaliteit door inwendig verlies aan water, kwijt. Als het geheel dan terug invriest, zijn de klompen echt niets meer waard.
Dit geldt voor alle groenten in diepvries.
Stel dat de paletten in-vochtig zijn, bij ononderbroken diepvries temperaturen maakt dit niets uit, maar kan bij ontvriezing zeker de onderste kartons doen inzakken.
We maken het even moeilijker: we vervoeren uien of andere gekoelde goederen of fruit ver weg per container op de boot, of gewoon een te lange tijd onderweg over land.
Verschillende groenten scoren met 90% vochtgehalte, ook verschillende fruitsoorten zijn kampioen. Gaan die in een koeloplegger of -container, dan zitten we safe qua temperatuur en vochtigheid, onder normale omstandigheden. Constante temperaturen geven meestal constante vochtigheidsgraad.
Let op: als het goederen betreft die aan hoger temperaturen dienen vervoerd te worden, kan de vochtigheid uit de verpakking en de pallet de ambiante vochtigheid beïnvloeden, met meestal beperkte invloed op de goederen.
Een delicaat product zijn aardappelvlokken. Deze zijn meest vervoerd in octabins, in één grote plastiekzak die bovenaan dicht wordt gehouden met een plastiek strap. Ze worden nogal eens in een vochtige container op vochtige houten paletten gezet. Worden ze dan geëxporteerd naar het verre buitenland doorheen verschillende warmtegordels – lekker warm, 's nachts koud. Gegarandeerd loopt dit dik fout.
Zelfs twee plastiek zakken zijn geen garantie. Water loopt overal door, de minste kier is voldoende. Dit moet in een koelcontainer reizen.
Ook in de niet AGF-sector is vaak schade door vochtige houten verpakkingen en paletten.
Wij moeten ook even spreken over 'geur'. Slechte doordringende geuren gaan door de meeste verpakkingen. Wij spreken uit ervaring. Dit wordt slechte kwaliteit en onverkoopbaar.
Een voorbeeld is de geur van brandstoffen, in welke vorm ook, het product zelf of na verbranding. Dit gaat door plastiek heen. Het tast de kwaliteit erg aan.
Nu terug naar AGF – naar een bijzondere schade van lang geleden. Zakken cacao-bonen uit Afrika worden naar Europa verscheept, en vrac. Enfin, dit was de bedoeling. Halfweg wordt het schip aan de ketting gelegd. De kapitein vindt dit niets fijn, en probeert 's nachts het anker te lichten. Brute pech: hij wordt teruggefloten, en om herhaling te vermijden, wordt de motor door de schuldeisers gesaboteerd. Na wekenlange discussies met goederentransportverzekeraars mag de boot toch zijn koers verder varen onder escorte.
Helaas, door de hoge temperaturen zijn de bonen beginnen 'zweten', de dampen stegen tot aan de hatches, die 's nachts koeler worden en de dampen terug in vocht omzetten. Deze druipen naar de lading terug, en dat is uiteraard geen goed nieuws.
Nog een zeer recent voorbeeld van wat vochtigheid kan aanrichten – dit keer was de koelcontainer defect en de goederen veel te lang onderweg. Het betreft kruiden die te lang te warm en dan terug koud hadden. Dit is één massieve grote klomp ijs geworden, en alles diende eerst ontvroren te worden om de container te kunnen vrijgeven. Kostprijs: zeer hoog.
Een laatste punt is de reisweg die te lang kan duren, en door verschillende zones van temperaturen gaat – dit geldt voor goederen niet in container vervoerd. De prioriteit is de volle lading van het schip. Wij staan soms versteld van de toeristische routes die worden genomen. Van Nederland naar het Midden-Oosten via Noorwegen, van Afrika naar Europa via Shangai etc…komt de goederen niet ten goede.
En we eindigen met wat iedereen weet: teveel vocht leidt tot onherroepelijke schade aan AGF-producten – ook kwalitatief (rijpproces, schimmels…) te weinig (uitdroging..) én er is een relatie invloed tussen vocht en temperatuur.
Keep it cool…."
Voor meer informatie
Jan Robyn
TempSurvey
Tel.: + 32 497 37 36 60
[email protected]
www.tempsurvey.be
