De rechtbank heeft op 6 augustus 2025 geoordeeld dat een teler van biologische sperziebonen geen schadevergoeding krijgt voor wateroverlast op zijn perceel. Op 21 juli 2021 stond circa 30 centimeter water op het perceel, waardoor de teelt bio-sperziebonen volledig verloren ging. De teler stelde dat het waterschap nalatig was na een meldingssignaal over een storing in een gemaal de dag ervoor. Hij vorderde € 45.000 schadevergoeding, maar de rechtbank wees de claim af en veroordeelde hem tot betaling van € 5.495,00 aan proceskosten, vermeerderd met rente en eventuele betekeningkosten.
© Leoniek6 | Dreamstime
Beoordelingskader
De rechtbank stelde vast dat alleen sprake kan zijn van onrechtmatig handelen als het waterschap wist of had moeten weten dat er (dreigende) wateroverlast zou optreden op het perceel van de teler, en desondanks naliet maatregelen te nemen. Daarbij benadrukte de rechtbank dat op het waterschap geen resultaatsverplichting rust, maar een inspanningsverplichting. Het enkele feit dat het uitvallen van het gemaal en het stijgen van het waterpeil niet zijn voorkomen, is daarom onvoldoende om te concluderen dat het waterschap onrechtmatig heeft gehandeld.
Communicatiestoring bij het gemaal
Uit het logboek van de biologische teler bleek dat de communicatie met het gemaal op 20 juli 2021 rond 12:00 uur wegviel. De rechtbank nam dit als uitgangspunt; het waterschap stelde 15:00 uur, maar kon dit niet onderbouwen.
Het waterschap constateerde de storing om 15:12 uur als paars bolletje op de digitale kaart, wat duidt op weggevallen communicatie. Er was geen rood bolletje, dus geen indicatie dat het gemaal zelf stil lag. Door de storing waren gegevens zoals waterpeil en afvoer niet beschikbaar.
Volgens het waterschap komen communicatiestoringen vaker voor, herstellen ze vaak vanzelf en wijzen meestal niet op een storing van het gemaal zelf. Het gemaal was nieuw en kende geen eerdere storingen. De kans dat het gemaal daadwerkelijk uitviel, werd door de rechtbank als klein beoordeeld.
Kans op wateroverlast
Het perceel waarop de biologische sperziebonen geteeld werden ligt laag, nabij de Maas en de Waal en is daardoor gevoelig voor kwelwater. Partijen verschillen over de exacte hoogteligging, maar erkennen dat het perceel gemiddeld op +3,60m NAP ligt. Op 20 juli 2021 veroorzaakten hoge waterstanden in de Maas (+5,75m NAP bij Lith) en de Waal (+5,6m NAP bij Zaltbommel) veel aanvoer van kwelwater. Het gemaal voerde dit water maximaal af, maar bij uitval van het gemaal bestond een risico op ernstige wateroverlast voor het perceel.
Maatregelen van het waterschap
Het waterschap stelde dat de kans klein was dat zowel het gemaal als de communicatie was uitgevallen en dat het risico op wateroverlast voor het perceel met biologische sperziebonen hierdoor beperkt was. De buitendienst werkt normaal tot 16:00 uur en begint de volgende ochtend rond 07:00 uur. Het waterschap heeft de storing binnen deze kaders 'binnen afzienbare tijd' gemeld en het gemaal de volgende ochtend laten controleren. Vanwege hevige regenval, hoogwater en prioriteit voor dijkbewaking en woningbescherming, had de communicatiestoring geen hogere urgentie. Het waterschap handelde binnen de beleidsvrijheid en overschreed de grenzen daarvan niet. Het calamiteitenplan vereist niet dat storingen 'dezelfde dag nog' worden verholpen; naleving van het plan zou de storing niet versneld hebben opgelost.
Slotsom en proceskosten
De rechtbank oordeelt dat het waterschap geen onrechtmatige daad heeft gepleegd en wijst de vorderingen van biologische teler af. De teler wordt veroordeeld tot betaling van de proceskosten van het waterschap van in totaal €5.495,00. Het vonnis is wat betreft de proceskostenveroordeling direct uitvoerbaar.
Dit vonnis is gewezen door mr. S.A.L. van de Sande en in het openbaar uitgesproken op 6 augustus 2025.
Bron: De Rechtspraak
