In Cieza, het hart van de fruitteelt in de Spaanse regio Murcia, is er één steenfruitsoort die jaar na jaar terrein wint: de nectarine. Daarna volgen paraguayo's en gele en rode perziken. Pruimen en abrikozen verliezen juist aan populariteit. Dat komt vooral door de warmere winters, waardoor de bloei achterblijft, en doordat de meeste bomen niet zelfbestuivend zijn.
Volgens José Antonio Gómez, directeur van boomkwekerij Viveros José Antonio Gómez, is de nectarine het populairst omdat die smaak, kleur en houdbaarheid combineert. Hij legt uit: "Deze nectarine smaakt zoals fruit vroeger smaakte: meer dan 12 graden Brix en lichtzuur, precies dat frisse, volle profiel waar mensen van houden. Een tijdlang was fruit vaak flauw, maar de nieuwe rassen hebben dat hersteld."
© Viveros José Antonio Gómez
Wat ook telt, is de houdbaarheid. "Nectarines blijven tussen de 7 en 10 dagen in topconditie. Ze blijven stevig, behouden hun mooie kleur en hoeven niet geschild te worden. En het vruchtvlees barst zelden open, wat een groot pluspunt is."
Nieuwe rassen mikken op een hogere zoetheid, maar altijd in balans met een zekere frisheid. "Smaakvoorkeuren verschillen per regio. In Noord-Europa wil men fruit dat zoet én zuur is, in het zuiden juist meer zoet met een zacht zuurtje. En zelfs dat verschilt per vrucht: voor nectarines wordt zuur geaccepteerd, bij paraguayo liever niet."
De klassieke gele perzik uit Cieza, bekend als melocotón pavía, houdt goed stand. "Hij heeft een beschermde geografische aanduiding (BGA), wat zijn reputatie versterkt. Het betreft een oud ras met een aangename balans tussen zoet en fris. Dat overtuigt nog steeds", aldus Gómez. En hoewel nectarines de schappen domineren, verwacht hij geen volledige verdwijning van de perzik: "Ook als het 70% nectarine en 30% perzik is, zullen ze naast elkaar blijven liggen."
Met de abrikoos ligt het moeilijker. Door warme winters raken de bomen hun winterrust kwijt. "Dan mislukken de bloei en vruchtzetting, wat zorgt voor forse opbrengstverliezen. En veel bomen zijn bovendien niet zelfbestuivend. Dat geldt wel voor perzik, nectarine en paraguayo, dus die blijven makkelijker overeind."
Toch is er hoop. Nieuwe abrikozenrassen zijn wel zelfbestuivend en bovendien resistent tegen het sharka-virus (PPV). "Sharka maakt het fruit onhandelbaar: misvormd en besmettelijk voor andere vruchten. Na de hagel in mei zullen veel oudere bomen worden gerooid en vervangen door deze nieuwe, sterke rassen."
© Viveros José Antonio Gómez
Bij Viveros José Antonio Gómez worden jaarlijks 400.000 planten verkocht, vooral in Murcia, Badajoz en Lleida. Wat hen onderscheidt, is dat alle planten in potten groeien en via micro-enten worden opgekweekt. "Zo kunnen we drie rondes per jaar draaien op slechts 12.000 vierkante meter."
Nog een voordeel: "De planten raken in geen enkel ontwikkelingsstadium de grond. Daarmee voorkomen we problemen zoals Agrobacterium tumefaciens, aaltjes en andere bodemziekten. We planten pas uit in het veld als het groeimoment optimaal is. Dat kan in alle maanden van het jaar, behalve in juli en augustus, want dan is het te heet. In onze kas sturen we temperatuur, licht en luchtvochtigheid nauwkeurig aan. Technologie helpt, maar uiteindelijk zijn het toch wij mensen die het verschil maken."
Voor meer informatie:
José Antonio Gómez
Viveros José Antonio Gómez
Mob: +34 605 67 65 75 (Spanje)
gerencia@viverosjoseantoniogomez.com
facebook.com/viverosjoseantoniogomez