In Nieuw-Zeeland is de aardappelsector druk bezig met het verbeteren van genetische bronnen om zowel de productiviteit als de kwaliteit te verhogen. Het ministerie van Landbouw werkt samen met het Scientific Advice for Scottish Agriculture (SASA) onder een Offshore Accreditation Agreement. Dit maakt het mogelijk om aardappelrassen in weefselkweek in te voeren zonder dat ze in quarantaine hoeven, wat het proces een stuk eenvoudiger maakt voor bedrijven zoals Eurogrow en Alex McDonalds om Europese rassen naar Nieuw-Zeeland te brengen.
Het importeren van nieuwe aardappelrassen is geen snel proces en kost behoorlijk wat tijd en geld. Het duurt meer dan zes jaar voordat een ras van de eerste proeven tot commerciële beschikbaarheid komt. Slechts een klein deel van de geïmporteerde rassen haalt uiteindelijk de markt. Nieuwe rassen worden zorgvuldig getest op hoe goed ze passen bij het klimaat en de behoeften van de Nieuw-Zeelandse markt.
Na de import worden de nieuwe variëteiten vermenigvuldigd in weefselkweeklaboratoria die erkend zijn door Potatoes New Zealand. Daarna worden ze in erkende faciliteiten verder ontwikkeld tot miniknollen. Pas daarna kunnen ze deelnemen aan het Nieuw-Zeelandse Certified Seed Potato Scheme, beheerd door Potatoes New Zealand. Dit schema wordt gemonitord door een comité van pootgoedtelers, commerciële telers, pootgoedbedrijven en verwerkingsbedrijven, wat zorgt voor een grondig toezicht.
Het schema voldoet aan de certificeringsnormen van de Economische Commissie voor Europa van de Verenigde Naties (UNECE), wat de internationale handel vergemakkelijkt. Nieuw-Zeeland is sinds 2014 lid van de UNECE en speelt actief mee in de ontwikkeling van de standaard. De UNECE pootaardappelcommissie richt zich op wereldwijde uitdagingen, zoals bedreigingen door plagen en opkomende technologieën zoals True Potato Seed, die mogelijk de traditionele vermeerderingsmethoden voor aardappelen kunnen veranderen.
Bron: Potatoes NZ