Kokosnotenproductie in Papoea-Nieuw-Guinea volgt Duitse traditie
Paul Goodyear en zijn Duitse vrouw Barbara runnen een plantage van 2,000 acres op het Karkar eiland, aan de oostkust van het grootste eiland van Papoea-Nieuw-Guinea. Ze hebben 600 mensen in dienst.
Rijen van palmbomen met een hoogte van 30 tot 40 meter torenen boven het bedrijf uit. De bomen heten 'Duitse palmen', een referentie naar het Berlijnse bedrijf dat de plantage hier 100 jaar geleden oprichtte en naar Papoea-Nieuw-Guinea's voormalige koloniale meester, Duitsland, die het van 1884 tot aan de Eerste Wereldoorlog voor het zeggen had in het land.
Kokosnoot en kokosproducten zorgden vroeger voor 90% van de export afkomstig uit Papoea-Nieuw-Guinea. Toen kwamen investeerders achter de grote bodemrijkheid die het land te bieden had met koper, goud, nikkel, olie, gas en hout. Toch vormen de kokosnoten nog steeds een grote bron van inkomsten.
De Goodyear plantage produceert 50 ton aan kopra – gedroogd vruchtvlees van de kokosnoot waar de olie uit is geëxtraheerd – en 20 ton cacao per maand, zo vertelt de manager van de plantage, John Lang, die hier al 25 jaar werkt.
De verkregen olie wordt gebruikt voor het maken van zeep en margarine. Ondanks het feit dat er de afgelopen jaren meer koffie dan kokosnoten wordt geëxporteerd, is Papoea-Nieuw-Guinea een van 's werelds grootste kokosnootproducten.
De werkkrachten op de Goodyear plantage verzamelen de kokosnoten die van de boom vallen wanneer ze rijp zijn. De harde, bruine schil van de vrucht is wordt dan gebroken en de scherven kokosnoot worden te drogen gelegd voordat het olie er uit geperst wordt.
'Alles wordt met de hand gedaan,' vertelt Lang. Volgens hem zijn er 6,000 kokosnoten nodig voor een ton kopra. Dit geeft dan weer 420 liter olie. Aan elke palm groeien jaarlijks zo'n 75 kokosnoten.
De plantage produceert ook cacao, waarvan de vruchten worden gedroogd en gebruikt voor het maken van chocola.
Bron: monstersandcritics.com