Fruitveredeling voor behoud van oude Duitse rassen

Tholen - De hoeveelheid bomen van inheemse fruitrassen in Duitsland groeit. Dat de meerderheid van de Noord-Duitse appelbomen afkomstig is uit de regio van Hannover, is vrijwel onbekend. In het kleine dorp Lemmie exploiteert het agrarisch deelstaatministerie van Neder-Saksen een zogenaamde moedertuin. Op een oppervlakte van drie hectare met ongeveer 200 verschillende fruitrassen wordt daar enthout voor de vermeerdering bij boomkwekerijen uitgegeven.

De enten met de speciale raseigenschappen worden geknipt van eenjarige scheuten en op de onderstammen, die per type in groeikracht kunnen verschillen, geënt. 250.000 enten worden er per jaar in binnen- en buitenland verzonden. Hier hebben ze zich specifiek gericht op oude fruitrassen, zoals de Roten Finkenwerder en besteden er veel aandacht aan de raszuiverheid.

De veredeling is de traditionele manier van vegetatieve vermeerdering van fruitbomen en dat maakt het mogelijk om het oorspronkelijke ras te vermeerderen met de specifieke eigenschappen.

Er worden twee verschillende technieken gebruikt. In de winter wordt voor de copulatie een ent gesneden met enkele bladknoppen en op de onderstam geënt met een speciale uitsnede op het oppervlak voor een goede hechting van het cambiumweefsel voor een snelle hergroei. In de zomer wordt dit gedaan met een knop van de twijg, de zogenaamde oculatie, die na een T-insnijding van de bast ertussen wordt geplaatst.