Je krijgt deze pop-up te zien omdat dit de eerste keer is dat je onze site bezoekt. Krijg je deze melding altijd te zien dan heb je je cookies uitstaan en zullen die blijven verschijnen.
U maakt gebruik van software die onze advertenties blokkeert (adblocker).
Omdat wij het nieuws gratis aanbieden zijn wij afhankelijk van banner-inkomsten. Schakel dus uw adblocker uit en herlaad de pagina om deze site te blijven gebruiken. Bedankt!
Je ziet deze popup omdat dit de eerste keer is dat u de site betreed. Als u dit bericht blijft krijgen zet dan alstublieft uw cookies aan
CO2-voetafdruk Nederlandse tomaat is vrijwel gelijk aan Spaanse
Gemiddeld zal de CO2-voetafdruk van een Nederlandse tomaat waarschijnlijk wat groter zijn dan die van een Spaanse, maar het verschil zal klein zijn. Dat stelt het LEI, dat samen met de Nederlandse glastuinbouw een meetmethode ontwierp voor de CO2-voetafdruk van potplanten, rozen en tomaten. Hierin zit de productie van uitgangsmateriaal verwerkt, de emissie van meststoffen, het gas dat in de kas wordt verbruikt en alle transportkilometers.
De Nederlandse kas is de afgelopen jaren snel energiezuiniger geworden. Per eenheid product gebruikt een glastuinbouwer nog niet de helft van de energie die in 1990 werd gebruikt. De besparing komt deels doordat de kassen zuiniger zijn geworden, en deels omdat er steeds meer product per vierkante meter kas wordt geproduceerd. De laatste tien jaar is daar de warmtekrachtkoppeling bij gekomen in de kassen. Bijna elke grote glastuinder heeft nu een grote gasmotor op zijn bedrijf staan die van gas elektriciteit en warmte maakt. Die stroom wordt gebruikt en deels verkocht. De CO2 uit de rookgassen en de warmte die vrijkomen, worden gebruikt in de kas.
Een installatie in de kas benut meer dan 90% procent van de brandstof, omdat de warmte ook wordt benut. Dat is gunstiger dan een energiecentrale, waarbij grofweg 50% van de energie uit gas wordt omgezet in elektriciteit maar de warmte niet benut wordt. Samen produceren de glastuinbouwers inmiddels tien procent van de totale Nederlandse elektriciteitsvraag.
Concurrentiepositie
Hoe een eventuele brede verspreiding van een label met CO2-voetafdruk zou uitpakken voor de concurrentiepositie van Nederland is moeilijk te zeggen. Nederlandse telers zijn meer energie kwijt aan licht en warmte dan telers in Spanje. Voor een product dat uiteindelijk in een Engelse supermarkt belandt, staan daar weer minder transportkilometers tegenover. Gemiddeld zal de CO2-voetafdruk van een Nederlandse tomaat waarschijnlijk wat groter zijn dan die van een Spaanse, maar het verschil zal klein zijn. En voor het bepalen van de duurzaamheid spelen ook andere factoren een rol, zoals de arbeidsomstandigheden in de kassen en het gebruik van pesticiden.