Half-wilde fruitbomen zijn belangrijk voor West-Afrika

Op het platteland in Mali en Burkina Fasso maken alle bevolkingsgroepen gebruik van fruitbomen die verspreid in het landschap staan, zowel voor de eigen consumptie als voor de handel. Vanouds bleven deze wilde fruitbomen gespaard bij de ontginning van de grond omdat ze fruit droegen. De akkers waren tijdelijk en verwilderden daarna weer, zodat de bomen zich steeds konden verjongen. Dat is nu niet meer zo. De fruitbomen kunnen zich niet meer vernieuwen en moeten worden gekweekt. Omdat in principe iedereen toegang heeft tot deze bomen, kan het kweken van deze bomen een zinvolle bijdrage zijn aan armoedebestrijding.

In opdracht van de Europese commissie heeft het LEI onderzocht wat het belang is van de bomen voor de huishoudens in het gebied. De resultaten zijn gepubliceerd in het rapport Les arbres fruitiers sahéliens dans l'économie rurale; Cas du Burkina Faso et du Mali. Hieruit blijkt dat het gebruik van wild fruit algemeen is en dat het ook onderdeel is van traditionele ruilhandel, waar geen geld aan te pas komt. Welvarende gezinnen maken net zoveel gebruik van de fruitbomen als arme gezinnen.

Het gaat daarbij niet altijd om het fruit: van de baobab wordt de vrucht gewaardeerd maar het blad nog meer, als groente. Sommige bevolkingsgroepen consumeren de bladeren liever en andere hebben een voorkeur voor de vruchten. Dit is belangrijk voor het beheer van de bomen, want de opbrengst kan niet van beide tegelijk geoptimaliseerd worden. Andere onderzochte fruitsoorten zijn de tamarinde, de jojoba en de néré.

Bron: Lei Wageningen UR