"Met één perzik zit je aan de ADH fruit"
De perzik wordt gerekend tot de botanische soort Prunus persica. Zowel de wetenschappelijke naam als de Nederlandse naam doen vermoeden dat de perzik uit Perzië (Iran) afkomstig is. Dit is echter maar ten dele waar. De perzik stamt namelijk niet uit Perzië, maar uit China. Mogelijk hebben de Romeinen of Grieken de vrucht in Perzië leren kennen en zo is de vrucht in Europa – en later ook in Amerika - terecht gekomen.
Er zijn allerlei verschillende rassen perzik beschikbaar, deze onderscheiden zich vooral in de kleur van het vruchtvlees: wit, rood of geel. De witvlezige rassen zijn vaak smaakvoller, maar doorgaans kwetsbaarder. Een bekende variant is ook de wilde perzik, ook wel bekend als Paraguayos, platte perzik of Spaanse kraag. De wilde perzik is plat en vaak wat onregelmatiger van vorm. Hoewel de naam anders doet vermoeden is dit geen wilde plant.
Gezonde mix van voedingsstoffen
Perziken bevatten wel een gezonde mix van stoffen als bètacaroteen, luteïne, zeaxanthine, vezels en kalium. Het is bovendien een relatief slanke vrucht. Per 100 gram bevat perzik gemiddeld 40 kilocalorieën. Met een perzik zit je daarbij al aan de helft van je aanbevolen dagelijkse hoeveelheid fruit.
Een perzik hoeft als je hem koopt nog niet helemaal rijp te zijn. Hij rijpt nog wat na als je hem op een koele plaats buiten de koelkast bewaart. Dit is ook beter voor de smaak en geur. Afhankelijk van de rijpheid bij aankoop is een perzik thuis nog ongeveer drie dagen houdbaar. Gooi bij schimmel de hele vrucht weg, ook al is maar een klein plekje aangetast. Schimmeldraden kunnen namelijk door de hele perzik zitten en zijn niet altijd zichtbaar. Een beurse plek kan minder kwaad.
Bron: Gezondheidsnet.nl