Het aanbod op de Duitse paprikamarkt bestond voornamelijk uit Nederlandse en Spaanse paprika's, aangevuld met vooral Turkse puntpaprika's. Poolse en Belgische zendingen completeerden het segment. In München hadden klanten nog toegang tot lokaal geteelde paprika's in alle drie de kleuren, terwijl in Frankfurt producten uit de Duitse regio Franken prijzen van 4 tot 5 euro per stuk konden behalen.
De import uit Spanje nam geleidelijk toe, terwijl de aanvoer uit Midden-Europa iets terugliep. Hoewel de Spaanse paprika's lokaal nog soms aan de kleine kant waren, waren ze vaak gunstiger geprijsd dan concurrenten uit Nederland en België. Ook puntpaprika's uit Spanje verschenen inmiddels vaker op de markt.
Door de stapsgewijze aanpassing qua kaliber en kwaliteit kwamen over het algemeen meer gedifferentieerde partijen binnen, waardoor de prijsspreiding groter werd. Over het geheel genomen verstevigden de prijzen licht, met name voor de reguliere gele en rode partijen uit alle herkomsten. Afhankelijk van kaliber werd voor een 5‑kg‑doos tussen de 8 en 11 euro gevraagd. In Berlijn bleven de prijzen voor Turkse producten stabiel op 15 tot 18 euro per 6‑kg‑verpakking.
© BLE
Klik hier voor het volledige marktrapport.
Appelen
Binnenlandse producten hadden de overhand op de markt en wonnen verder aan terrein. Elstar, Jonagold, Boskoop, Royal Gala en Braeburn vormden de kern van het assortiment. Pinova, Wellant en Topaz, die steeds zichtbaarder werden, maakten het plaatje compleet. Daarnaast was er een aanzienlijke hoeveelheid Italiaanse, Franse, Nieuw-Zeelandse en Chileense producten beschikbaar.
Peren
Italiaanse Abate Fetel en Santa Maria samen met Turkse Santa Maria domineerden het aanbod. Groene en rode Williams Christ kwamen lokaal uit Italië. Turkije leverde bovendien steeds vaker grote Deveci-peren. Uit Duitsland kwamen vooral Alexander Lucas, Williams Christ, Xenia en Boscs Flaschenbirne/Kaiser Alexander.
Druiven
Italiaanse leveringen voerden duidelijk de boventoon met Italia en Red Globe als hoofdrolspelers. Vanuit Turkije kwamen vooral Sultana-druiven, gevolgd door Crimson Seedless. Aanvullingen kwamen vanuit de Republiek Moldavië, Griekenland en Frankrijk.
Mandarijnen
Het Spaanse Satsuma-seizoen was in volle gang met rassen als Okitsu en vooral Iwasaki en Miyagawa, vaak met blad en groene schil. Mandarijnen uit Zuid-Afrika en Peru bleven beschikbaar, waarbij Tango, Nadorcott en een klein aantal Orri goed verkochten.
Citroenen
Zuid-Afrikaanse partijen domineerden nog steeds het volume. Spanje volgde, met op kleinere schaal aanvullingen uit Argentinië en Chili. Opvallend was de grotere aanwezigheid van Spaanse partijen met de Primofiori en Verdelli variëteiten.
Bananen
Door het herfstweer was de verkoop stabiel en waren er nauwelijks prijsveranderingen. Er waren lokaal minimale prijsverlagingen voor verschillende herkomsten en merken. In Frankfurt moest Del Monte soms prijsaanpassingen doen vanwege de gevorderde rijpheid.
Bloemkool
Binnenlandse, Belgische en in Berlijn Poolse leveringen vormden de basis van het aanbod. Ook Nederland en Frankrijk waren met bepaalde hoeveelheden betrokken. De beschikbaarheid was enigszins beperkt, maar het herfstweer had de beschikbaarheid in sommige gebieden zeker verbeterd.
Sla
Binnenlandse en Belgische sla was beschikbaar. Binnen het ijsbergsla-segment domineerde de Nederlandse sla, terwijl de invoer uit Spanje blijkbaar toenam. Bonte sla kwam uitsluitend uit Duitsland.
Komkommers
Het aanbod van Spaanse komkommers werd geleidelijk intensiever, maar bleef qua volume achter bij de Nederlandse en Belgische partijen. Het lokale aanbod nam ook in volume toe en vulde het marktaanbod verder aan.
Tomaten
Het aanbod werd voornamelijk gedomineerd door Belgische en Nederlandse pruim-, ronde en cherrytomaten. Italiaanse cherrytomaten, Turkse trossen en Poolse vlees- en ronde tomaten maakten het aanbod compleet. Diverse Duitse producten waren in mindere mate op de markten vertegenwoordigd.
Bron: BLE
