Tholen - Op de voorzijde van zijn wedstrijdshirt staan de logo’s van zijn sponsoren, maar op de kraag van de polo is een aubergine te zien. Als hij niet druk is met een toernooi of een wedstrijd, is Dirk van Duijvenbode namelijk administratief medewerker bij auberginekwekerij Van Onselen. Niet voor niets staat-ie in de dartwereld bekend als de Aubergenius.
Knallende hardcore, een opzwepende aankondiging en gejuich van het publiek. Daar gaat Dirk van Duijvenbode goed op. Met de voor hem kenmerkende armbeweging stapt hij bij aanvang van een dartwedstrijd richting het podium. Het contrast is groot met de kassen vol aubergines bij Kwekerij Van Onselen in ’s-Gravenzanden – maar toch is hij ook hier op zijn plek. “Ik ben hier op mijn 15e begonnen. Voor school nog een paadje plukken – dan kwam ik te laat in de klas.”
Egoïstisch
Naast de kantine op het bedrijf is speciaal voor hem een professionele dartbaan weggezet, zodat hij het trainen kan combineren met zijn werk als administratief medewerker. Door de week traint hij hier zo’n drie uur per dag. Ook zijn collega’s gooien af en toe een pijltje, en Dirk bekent eerlijk dat hij wel eens door een collega verslagen wordt. "Een leg, geen wedstrijd. Maar dan nog kan ik er heel slecht tegen.”
Is darten een topsport? Als het hem gevraagd wordt op de AGF- Kennis(sen)dag eerder deze maand in Ridderkerk, zegt Dirk eerlijk dat er genoeg argumenten zijn om aan te voeren dat het niet zo is. “Maar als ik laat zien wat er ik ervoor doe en laat, is het meer sport dan spel. Soms gaan er 100 dagen voorbij zonder vrije dag.” Naast het dagelijkse trainen is hij namelijk elk weekend op pad voor wedstrijden en toernooien, die vaak internationaal en meerdaags zijn. Zijn werkgever gaat flexibel om met zijn overuren om deelname hieraan mogelijk te maken, maar ook zelf moet Dirk, die eerder dit jaar bovendien voor het eerst vader werd, er ook genoeg voor laten. Feestjes en verjaardagen laat hij aan zich voorbij gaan. “Alleen voor bruiloften binnen het gezin maak ik een uitzondering.” En dat is soms best moeilijk. “Zeker als je er dan in de eerste ronde uitligt. Maar als je topsport wil beoefenen, moet je soms egoïstisch zijn. Met halve inzet, kom je er niet.”
Geautomatiseerd
Dat alles blijft niet zonder resultaat. De afgelopen jaren werkte Dirk zich op tot de top 10 van de beste darters ter wereld. Maar hij wil verder. Ondanks een schouderblessure waar hij momenteel mee kampt, is zijn doel om richting de top 4 te gaan, en ook het wereldkampioenschap staat hoog op zijn wensenlijst. “We pakken het trainen professioneel aan en ik probeer het beste eruit te halen.” Daarvoor moet er nog wel flink getraind worden, maar ook dat is in gang gezet. “We hebben op het bedrijf recentelijk een en ander geautomatiseerd zodat ik minder uren kan gaan werken.” Het maakt het ook mogelijk om op afstand te werken - of het nou op een toernooi in de UK is, of thuis in ’s-Gravenzande.
Als geintje nam Dirk een paar jaar geleden een aubergine mee naar een dartwedstrijd nadat hij de finale van de World Grand Prix behaalde, promootte hij de vrucht meteen. “Allemaal aubergines eten mensen.” Van een Britse presentator kreeg hij de bijnaam Aubergenius, en die blijft goed hangen. Fans nemen ze mee naar wedstrijden, en hij heeft er zelfs wel eens een naar zijn hoofd gehad – al zal dat minder complimenteus bedoeld zijn. “Het is een deel van mijn imago, maar het moet wel leuk blijven”, vindt Dirk – maar de aubergine op zijn kraag blijft uiteraard.
Of ze op het bedrijf iets merken van zijn promotie van de vruchtgroente? “Dat is moeilijk meetbaar, want het grootste gedeelte van onze aubergines wordt geëxporteerd. Misschien dat het op de lange termijn een lichte stijging oplevert: de aubergine is een onbekende groente, dus door alle aandacht kunnen meer mensen het leren kennen.”