“In Italië is het kakiseizoen enkele weken geleden van start gegaan. De telers lijken tevreden, zowel wat betreft de oogst als de afzet en er zijn uitstekende resultaten behaald qua maatvoering. De kleuring is dit seizoen 10 à 15 dagen eerder begonnen in vergelijking met voorgaande jaren, dankzij het aanzienlijke temperatuurverschil tussen dag- en nacht in oktober”, zegt Vito Vitelli van het Italiaanse Melotto.
Rojo Brillante kaki's van uitstekende grootte. Ze zijn klaar om te worden geoogst.
“In 2020 was er een prijsstijging van gemiddeld €0,40 per kilo en inmiddels is dit €0,60 per kilo. Ook de consumptie en de teelt nemen toe. Spanje is altijd een concurrent van ons geweest, omdat het agressieve handelsstrategieën hanteert en een neerwaarts beleid waarmee de telersprijzen zijn gedaald naar €0,20 à €0,25 per kilo. Dat land heeft de afgelopen 20 jaar niets anders gedaan dan zijn kaki-areaal verhogen, wat heeft geleid tot een massaal aanbod en dalende prijzen.”
Tot de fytosanitaire problemen op kaki’s in Spanje behoren Aleyrodidae.
“Er is sprake van een fysiologische crisis en een monocultuuromgeving die onder meer heeft geleid tot een reeks fytosanitaire problemen. Alsof dat nog niet genoeg was, werden sommige Spaanse teeltgebieden eind september getroffen door storm en hagel, waardoor veel Rojo Brillante-kaki’s zijn beschadigd en de start van het seizoen werd bemoeilijkt.”
“Spaanse telers, vooral die met lage winstmarges werkten, geven de kaki op en schakelen over op andere teelten, zoals citrusteelt met modernere en aantrekkelijkere rassen. Dit zou voor Italië dus een goed moment kunnen zijn om te investeren in de kakiteelt. We laten ons niet ontmoedigen door de problemen, omdat het de bedoeling is de oogstkalender te verlengen van oktober tot januari en, met aangepaste technieken voor naoogst en gekoelde opslag.”
De laatste jaren is er bij de Italiaanse fruittelers veel belangstelling voor de teelt van kaki met vast vruchtvlees. Overwogen wordt de oogst tot januari uit te stellen met behulp van vertragingstechnieken en in een omgeving die beschermd wordt door netten en gaas.
“Spanje heeft de laatste jaren geïnvesteerd in ongeveer 20.000 hectare met Rojo Brillante heeft, terwijl Italië slechts 3000 hectare telt. Er is dus nog steeds behoefte aan meer areaal om aan de nationale vraag te voldoen, aangezien er geen invasie meer zal zijn van buitenlandse gewassen die voor een erg lage prijs over de toonbank gaan. Turkije heeft tot dusver een areaal van ongeveer 1.000 hectare, maar lijkt geen bedreiging voor Italië te vormen, aangezien zij vooral geïnteresseerd zijn in de Arabische en Oost-Europese markten.”