Miljoenen mensen in Azië en Afrika kampen niet zozeer met een gebrek aan voedsel, maar met te weinig gezond voedsel. Dat komt vooral doordat groenten en fruit duurder en minder beschikbaar zijn dan minder nutriëntrijk voedsel. Daarnaast zijn het landbouwbeleid en ontwikkelingsprogramma’s al heel lang te veel gericht op granen en in geval van groentes op uien en tomaten en niet op veel gezondere bladgroenten, aldus onderzoekers van Wageningen University & Research.
De studie richtte zich op de consumptie en productie van groenten en fruit als onderdeel van het voedselsysteem lage en midden inkomen landen, en in het bijzonder in 7 lagelonenlanden. De onderzoekers brachten eerst trends in wereldwijde en regionale voedselsystemen in kaart, met de focus op Zuid-Azië en Oost- en West-Afrika. Drie conclusies springen eruit:
- de groenten- en fruitconsumptie in deze regio’s is te laag om het risico op ondervoeding te voorkomen en dit probleem speelt in alle lagen van de samenleving.
- de consumentenprijzen van groenten en fruit zijn hoog, en de beschikbaarheid te laag waardoor huishoudens zich geen gezond voedsel kunnen veroorloven.
- er zijn veel belemmeringen voor vrouwen om meer geld te kunnen verdienen met de productie, handel en bewerking van groente en fruit. Deze belemmeringen zijn onderdeel van een breder probleem van ongelijkheid waarvoor vrouwen in de landbouw zich geplaatst zien.
In de landenstudie hebben de onderzoekers ingezoomd op Bangladesh, Ethiopië, Nepal, Nigeria, Tanzania, India en Burkina Faso. De consumptie van groente en fruit is over brede lagen van de bevolking te laag. Vooral mensen met een smalle beurs komen niet aan genoeg nutriëntrijk voedsel. Groente en fruit zijn simpelweg te duur of niet voldoende beschikbaar. Dat komt vooral doordat voedselsystemen in de onderzochte landen puur gericht zijn op productie en markt en niet op de nutriëntbehoefte van mensen. Door sterk in te zetten op lokaal verbouwde bladgroenten, bestierd door vrouwen, valt veel te winnen, aldus de onderzoekers.
Bron: WUR