Op Fruit Attraction, de AGF-beurs die vorige week in Madrid plaatsvond, staken telers en exporteurs van bananen uit Ecuador, Colombia, Guatemala, Honduras, de Dominicaanse Republiek en Costa Rica de koppen bij elkaar. De aanwezige afgevaardigden, samen goed voor 60% van de wereldwijde bananenteelt, stelden het volgende vast:
- Het is duidelijk dat de druk van de grote supermarktketens tijdens de prijsonderhandelingen blijft aanhouden om de aankoopprijs van het fruit zo laag mogelijk te houden, zonder daarbij rekening te houden met de vele moeilijkheden die de bananensector het hoofd moet bieden.
- In 2021 heeft de bananensector te maken gehad met aanzienlijke kostenstijgingen als gevolg van prijsstijgingen van fundamentele inputs zoals meststoffen, karton en plastic.
- De nieuwe MRL's die in de bestemmingsmarkten gelden hebben geleid tot productieverlies. Ook de certificeringsnormen opgelegd door de markten stelt de sector voor grote uitdagingen.
- In de huidige coronatijden hebben telers rigoureuze maatregelen genomen om de bananentoevoer wereldwijd te verzekeren en tegelijk de gezondheid van de arbeidskrachten op de plantages te beschermen. Om de verspreiding van Tropical Race 4 (TR4) te voorkomen, zijn er verder protocollen toegepast die extra kosten met zich meebrengen die niet erkend worden op de internationale markt.
- Door het wereldwijde tekort aan containers, operationele allianties tussen rederijen en de consolidatie van de maritieme sector, zijn de kosten van zeevracht tot 62% gestegen.
- Ondernemers zijn ook genoodzaakt aanvullende beveiligingsmaatregelen te nemen om te voorkomen dat er zogezegd illegale producten meereizen in de containers.
- Ook natuurlijke fenomenen in de regio hebben een directe en negatieve impact op de duurzaamheid en het concurrentievermogen van de bananensector.
- Op een manier die niet strookt met de realiteit, heeft de prijs van bananen in 2021 de meest radicale daling van de afgelopen 10 jaar gekend. Er wordt slechts € 10 betaald voor een karton van 18,5 kilo.
Om het voortbestaan van de bananenteelt, waarvan meer dan 808.000 gezinnen rechtstreeks afhankelijk zijn in Latijns-Amerika, te verzekeren, is het nodig dat deze internationale problemen niet alleen worden gedragen door de producerende en exporterende landen. Tot nu toe hebben de herkomstlanden alle zorg en verantwoordelijkheden op zich genomen om de banaan naar alle uithoeken van de wereld te kunnen brengen. Het is echter noodzakelijk dat de hele waardeketen wordt betrokken en elke schakel zijn verantwoordelijkheid opneemt. Deze cruciale aspecten moeten in gezamenlijk overleg worden besproken om de duurzaamheid van de wereldwijde bananensector te waarborgen.
