Gisteren vond de begrafenis plaats van Everard Kronenburg van Krocom.
Een bevriende relatie uit de sector schreef onderstaand In Memoriam:
En daar zaten wij dan. 3 oude mannen, gepokt en gemazeld in de wereld van AGF. We hebben alles al een beetje gezien. Het geneuzel. De gevechten. De ‘ik ben de beste’. De pogingen om slimmer dan de buurman te zijn. Alles voor een extra kwartje, of een extra procentpunt aan commissie.
Maar lieve Everard, naast je open graf moesten we onszelf afvragen: waar gaat het over? ‘Zouden we ons niet meer - zoals jij - moeten focussen op de dingen die echt belangrijk zijn?’ Meer samenwerken, meer elkaar opzoeken in eerlijkheid, elkaar minder afzeiken. Meer zoeken naar manieren om de wereld beter te maken, in plaats van elkaar beter af proberen te zijn?
In de ‘harde’ handelswereld van groente en fruit was jij een bijzonder figuur. Vriendelijk, geen kwaad woord over je lippen, bereid om iedereen te woord te staan, en - meest belangrijk - volledig eerlijk en oprecht.
Je vriendschappen waren belangrijker dan de extra zak geld, je integriteit belangrijker dan nog een paar duizend euro op de bank. Je vrouw en kinderen waren voor jou vele malen meer belangrijk dan status, aanzien of materiële dingen.
Onze lunches in Barendrecht waren legendarisch, ons stomme gelul over een bak Babi Pangang en een fles wodka gewoon kinderachtig. Maar oh oh oh wat hebben we samen gelachen. Jij werd maar 49 jaar. Maar voor ons gevoel hebben wij honderden jaren samen gelachen.
Vandaag namen we afscheid van je. De voorganger tijdens de dienst sprak over 'een gezegend mens zijn. Wij waren inderdaad gezegend jou te hebben gekend.
We noemden je Kleine. We noemde je Bassie. Maar in onze ogen was jij een reus.
Lieve Everard, we zullen je missen.
Je vrienden.
Schrijf je in voor onze dagelijkse nieuwsbrief om al het laatste nieuws direct per e-mail te ontvangen!
Inschrijven Ik ben al ingeschreven