Schrijf je in voor onze dagelijkse nieuwsbrief om al het laatste nieuws direct per e-mail te ontvangen!

Inschrijven Ik ben al ingeschreven

U maakt gebruik van software die onze advertenties blokkeert (adblocker).

Omdat wij het nieuws gratis aanbieden zijn wij afhankelijk van banner-inkomsten. Schakel dus uw adblocker uit en herlaad de pagina om deze site te blijven gebruiken.
Bedankt!

Klik hier voor een uitleg over het uitzetten van uw adblocker.

Meld je nu aan voor onze dagelijkse nieuwsbrief en blijf up-to-date met al het laatste nieuws!

Abonneren Ik ben al ingeschreven
"Wie niet aan buitenlanders wil leveren, is ten dode opgeschreven"

AGF-Groothandel Wubben richt zich vooral op allochtonen

Terwijl het overgrote deel van Nederland nog op één oor ligt, bruist het Foodcenter Forepark in Den Haag van bedrijvigheid. Marktkooplui en groenteboeren rijden af en aan voor het inkopen van handel bij een van de grossiers. Voor het pand van Wubben staan opvallend veel kooplui van buitenlandse afkomst. Michel van den Berg (36), eigenaar van de jonge groothandel, richt zich vooral op de allochtone middenstander. Samen met Saglam Suleyman (46). Vanuit de overtuiging dat die de toekomst hebben. "Als de Nederlandseeigenaar van een buurtwinkeltje stopt, komt er een buitenlander voorterug", zegt de Haagse handelaar in het christelijk gezinsblad Terdege.


Groothandelsmarkt Den Haag

Van den Berg ging niet voor niets in zee met een Turkse compagnon. "Buitenlandse ondernemers kopen graag bij elkaar. Dan hebben ze ook geen probleem met de taal." De Haagse groothandelaar voorziet dat de betekenis van de allochtone middenstanders de komende jaren snel zal toenemen. Daarop wil hij met Wubben BV anticiperen. Op zijn adreskaartje staat onder 'Groente & Fruit' de Turkse vertaling: 'Sebze ve Meyve'.

Al meer dan twintig jaar is de Haagse ondernemer actief in de groenten- en fruitsector. In die jaren zag hij het aandeel van de allochtone middenstanders elk jaar toenemen. "Als de Nederlandse eigenaar van een buurtwinkeltje stopt, komt er een buitenlander voor terug. De zoon van de kleine kruidenier, de groenteboer en de kaasboer heeft er geen zin in om zeventig uur te werken voor een klein loontje."

Discussiëren

Momenteel is nog pakweg zestig procent van de klanten van Wubben van Nederlandse komaf. De overige veertig procent heeft een andere etnische achtergrond. Van den Berg verwacht dat de verhouding in de komende tien jaar zal kantelen. "De laatste tijd gaat het heel hard." Onder zijn allochtone klanten zijn nogal wat gemengde bedrijfjes. "Zo’n winkeltje dat behalve koffers, jurken en sieraden ook groenten en fruit verkoopt." Collega-groothandelaren bezien vooral deze groep met argwaan. Niet zonder reden. "De ene week is het winkeltje van Pietje, een week later van Klaasje. Pietje heeft z’n rekening nog niet betaald, Klaasje weet van niks. In onze branche wordt meestal achteraf betaald."

Met zijn eigen allochtone klanten heeft hij tot nu toe goede ervaringen. "De meeste Turkse en Marokkaanse ondernemers betalen contant. Wat ze meenemen, rekenen ze direct af." Wel stuit hij op cultuurverschillen. "Ze discussiëren veel meer over de prijs, daar word ik wel eens moe van. Inmiddels weten ze dat ze bij mij niet veel verder komen. De prijs die ik vraag, wil ik in principe hebben."

Serieuze winkels

Saglam, tot voor kort marktkoopman, doet voornamelijk de groentekant van de groothandel. Door zijn verleden in de kassenbouw kent hij veel tuinders in het Westland en hun vaak allochtone werknemers. "Ook de handel is bij steeds meer tuinders in handen van een allochtoon", weet Van den Berg. "Deze mensen telen voor ons Turkse pepers, Turkse paprika’s, Turkse aubergines, noem maar op. Die verkopen wij weer door aan onze klanten."


Suleyman Saglam en collega's

De kwaliteit van de allochtone ondernemers ziet de Haagse groothandelaar toenemen. "Het zijn hard werkende mensen, ze krijgen steeds serieuzere winkels, en ze verkopen heel goed. Een Hollander eet op een dag één appel, Turken eten zomaar een kilo weg. Daarom letten Turkse klanten veel meer op de smaak dan op het uiterlijk, dat voor Nederlanders het belangrijkst is." Toch vinden ook die in toenemende mate de weg naar de allochtone middenstander. Al was het alleen maar om de prijs. "Dat speelt niet alleen in onze branche. Bij een Hollandse bakker kost een brood twee euro, bij Turkse bakkers een halve euro. Hun brood is minder lang houdbaar, omdat ze met andere grondstoffen werken, maar dat is geen probleem, want ze bakken de hele dag door. En ze zijn tot tien uur ’s avonds open."

Nieuwe groep

Van den Berg is ervan overtuigd dat andere groothandelaren zijn voorbeeld zullen volgen. "Wie niet aan buitenlanders wil leveren, is ten dode opgeschreven." Een volgende stap in de ontwikkeling is dat ook de groothandel in allochtone handen komt. "Ik ben in dit vak geboren, mijn opa en mijn vader deden hetzelfde. Anders zou ik er niet voor gekozen hebben. Welke Nederlander wil elke dag om één uur zijn bed uit. Dat is de praktijk in dit beroep. Voor marktkooplui en zelfstandige ondernemers begint de dag ook vroeg. En hij eindigt laat. Turkse en Marokkaanse mannen zijn daar nog toe bereid. Ze runnen hun zaak bovendien met het hele gezin. Net als de Nederlandse middenstander in de jaren vijftig een zestig."

Tegelijk beseft de Haagse grossier dat de geschiedenis zich zal herhalen. "De zoon van de geslaagde allochtone ondernemer denkt straks net als de jonge Nederlander van nu. "Dan heb je een nieuwe groep buitenlanders nodig. Die komen vanzelf, let maar op."

Bron: Terdege
Publicatiedatum: