Schrijf je in voor onze dagelijkse nieuwsbrief om al het laatste nieuws direct per e-mail te ontvangen!

Inschrijven Ik ben al ingeschreven

U maakt gebruik van software die onze advertenties blokkeert (adblocker).

Omdat wij het nieuws gratis aanbieden zijn wij afhankelijk van banner-inkomsten. Schakel dus uw adblocker uit en herlaad de pagina om deze site te blijven gebruiken.
Bedankt!

Klik hier voor een uitleg over het uitzetten van uw adblocker.

Meld je nu aan voor onze dagelijkse nieuwsbrief en blijf up-to-date met al het laatste nieuws!

Abonneren Ik ben al ingeschreven

Chili: 10% blauwe bessen biologisch geteeld

Een belangrijk element in de voedselvoorziening van de toekomst is het benutten van schaarse stukken land en waterbronnen. In het verleden is dit mogelijk gemaakt door vernieuwingen in de wetenschap en de technologie, en we mogen aannemen dat dit in de toekomst zo blijft. Maar de milieu-effecten die door natuurlijke en menselijke systemen getolereerd kunnen worden hebben echter grenzen als de landbouwwetenschap hier niet tijdig op reageert.
 
Volgens de Voedsel- en Landbouworganisatie van de Verenigde Naties -de FAO-, zorgt de groei van de wereldbevolking ervoor dat de hoeveelheid bebouwbare grond per persoon steeds verder afneemt.

De laatste 20 jaar was er een geleidelijke verschuiving van een voornamelijk technologische benadering van de voedselproductie naar andere benaderingen, die meer rekening houden met de onderliggende ecologische, sociale en economische factoren. Eén van de belangrijkste elementen in de nieuwe strategieën om negatieve effecten op het milieu te beperken is het bereiken van een beter evenwicht tussen het vertrouwen in de technologie en de nieuwe benaderingen, waarin informatievergaring en management centraal staan.
 
Veel ontwikkelingslanden hebben momenteel speciale voedselmarkten voor consumenten die producten willen kopen die op milieuvriendelijke wijze gekweekt zijn. De FAO betoogt dat er ook steeds meer telers zijn minder gewasbeschermingsmiddelen en meststoffen gebruiken, en hun producten richten op consumenten die bereid zijn iets meer te betalen voor biologische producten. Deze productie is echter beperkt, vergeleken met de totale voedselproductie. Er is voldoende bewijs dat deze productiestrategieën niet alleen gunstiger zijn voor het milieu, maar ook economisch levensvatbaar zijn. De opkomst van de biologische teelt van bosbessen is bijvoorbeeld niet langer een nieuwigheidje op de wereldmarkt voor fruit. De vraag ernaar op de internationale markt is toegenomen, waardoor deze ecologische variant steeds vaker wordt geteeld.
 
"In Chili wordt circa 10 procent van de bosbessen op biologische wijze geteeld," zegt Carlos Klein, die zelf teler is en voorheen directeur was van de Organic Producers Association of Chile.
 
Op het gebied van biologische landbouw is er al meer dan genoeg informatie, onderzoek en literatuur beschikbaar, dus het is goed om al deze kennis te delen.
 
De internationale adviseur Carlos Klein is agronoom en onderzoeker aan de Universidad Católica de Temuco en hij rapporteert aan het 9de Internationale Congres, dat op 9 november wordt gehouden in Huelva, in Spanje. Daar zal hij spreken over het thema "Ecologische bosbessenteelt: basisbeginselen van productie en trends in de branche."
 
Na het succes van de Groene Revolutie die begon in de jaren 1960, roepen sommige groeperingen op tot een soortgelijke inspanning die de voedselproductie in de armste en meest noodlijdende regio's zou kunnen vergroten. Sommige mensen noemen dit de "Dubbele Groene Revolutie" of een "Nieuwe Groene Revolutie", omdat het doel niet alleen zou zijn om meer voedsel te produceren, maar ook om dit op een milieuvriendelijke en duurzame manier te doen.
 
Verschillende factoren vereisen zo'n eventuele tweede groene revolutie, maar dit moet dan niet beperkt blijven tot het verminderen van de productietekorten. Wetenschap en technologie moeten gekoppeld worden aan mechanismen die zorgen voor een breed draagvlak, zoals scholing en de hervorming van publieke instellingen en politiek beleid. De huidige definitie van economische levensvatbaarheid heeft namelijk slechts betrekking op productiviteit en winstgevendheid; duurzaamheid moet daar nog in verwerkt worden.
 
Bron: Blueberries Consulting
Publicatiedatum: