Frietkot nu ook Belgisch immaterieel erfgoed

België telt ongeveer 5000 frituren. Dat betekent dat je in bijna elke stadswijk of dorp wel een frietkot kan vinden. Het ambacht van het frites bakken is ten eerste een essentieel deel van de frietkotcultuur. Elke friturist staat gekend om zijn eigen specifieke smaak en specialiteit. Klanten kiezen hun 'stamfrituur' zorgvuldig uit op basis van de smaak, ligging, bediening en sfeer. Een Belgisch frietkot is een familiaal bedrijf waar de uitbater in nauw contact staat met zijn klanten. De friturist levert 'maatwerk' en bakt frieten naar wens van de klant. Toch zal iedereen een frietkot herkennen. Dit staat in schril contrast met de uniforme geglobaliseerde fastfoodwereld die wereldwijd in belangrijke mate dezelfde smaak en inrichting aanbiedt. Deze waardevolle diversiteit van de frietkotcultuur willen we blijven koesteren. Dat stelt Immaterieel Cultureel Erfgoed (België).

Nu is het dan eindelijk zo ver. Verschillende Vlaamse media melden dat de frietkotten zijn erkend als Belgisch immaterieel erfgoed. Daarmee is de frietkotcultuur een stap dichterbij om opgenomen te worden in het werelderfgoed van Unesco. Prins Laurent is positief over deze ontwikkelingen. "De aardappel is de sociale maaltijd bij uitstek", zegt hij.

Bron: Immaterieel Cultureel Erfgoed