In 2015 vertoonde de wereldwijde bananenexport, inclusief die van bakbananen, voor het eerst sinds 2010 een daling na in 2014 een recordvolume van 18,6 miljoen ton bereikt te hebben. Hoewel de importvraag in alle regio's sterk bleef, hebben het El Niño en de verdere verspreiding van Fusarium Wilt de productie nadelig beïnvloed wat tot productietekorten in een aantal van de belangrijkste productie- en exportregio's heeft gezorgd.
Als gevolg van de kleinere aanvoer uit de Filipijnen, besloten de grootste importeurs, Japan en China, hun importvolumes uit Ecuador te verhogen. De export uit Latijns-Amerika en het Caraïbisch gebied daalde met 1% dankzij de lagere aanvoer uit Costa Rica en Colombia, twee van de grootste exporteurs in deze regio.
De export uit Peru nam echter met 20% toe en bereikte een volume van 191.000 ton. In de Caraïben bleef de Dominicaanse Republiek de export domineren, en was het land in 2015 goed voor 93% van het totale exportvolume in deze regio.
De bananenexport uit de Dominicaanse Republiek daalde echter met 75% naar 138.000 ton als gevolg van een tropische storm die in augustus 2015 40% van de productie verwoestte. De export in Azië daalde in 2015 met 46% vanwege de productiedaling in de Filipijnen, de grootste exporteur in deze regio, met een aandeel van 90% van het totale exportvolume in Azië.
Slechte weersomstandigheden en de ziekte Fusarium Wilt hebben grote gevolgen gehad voor de Filipijnse productie. India, wereldwijd veruit de grootste bananenproducent, heeft zijn exportvolume met 47% vergroot dankzij een uitbreiding van het areaal voor exportrassen. Hoewel de bananensector in India zich hoofdzakelijk op de eigen markt richt, wordt er ook in toenemende mate geëxporteerd naar de Golfstaten, Maleisië en Nepal.
De krappe aanvoer vanuit de Filipijnen maakte dat India kon profiteren van de sterke vraag in de Golfstaten en Zuidoost Azië. Een andere aanjager was de lage prijs van Indiase bananen, die naar verluidt op de veiling in Dubai 50% lager geprijsd zouden zijn dan die uit Ecuador en de Filipijnen.
De bruto import van de Europese Unie groeide met 3%, aangejaagd door de sterke consumentenvraag in de grootste importlanden. Ook landen in Oost-Europa importeerden grotere volumes. De bruto importvolumes in Slowakije, Polen en Estland groeiden met respectievelijk 13%, 10% en 19% onder invloed van de stijgende inkomens, lagere importprijzen en veranderende consumentenvoorkeuren op deze markten.
In Polen daalde de gemiddelde importprijs tussen 2005 en 2015 met 19%. In Kroatië gaf de toetreding tot de EU in juli 2013 een stimulans aan de importvraag. De import van de EU bereikte een niet eerder vertoond volume van 5,2 miljoen ton, waarbij 70% van de producten afkomstig waren uit de drie grote producerende landen (Ecuador, Colombia en Costa Rica).
Lees het volledige rapport op fao.org
Slechte weersomstandigheden en de ziekte Fusarium Wilt hebben grote gevolgen gehad voor de Filipijnse productie. India, wereldwijd veruit de grootste bananenproducent, heeft zijn exportvolume met 47% vergroot dankzij een uitbreiding van het areaal voor exportrassen. Hoewel de bananensector in India zich hoofdzakelijk op de eigen markt richt, wordt er ook in toenemende mate geëxporteerd naar de Golfstaten, Maleisië en Nepal.
De krappe aanvoer vanuit de Filipijnen maakte dat India kon profiteren van de sterke vraag in de Golfstaten en Zuidoost Azië. Een andere aanjager was de lage prijs van Indiase bananen, die naar verluidt op de veiling in Dubai 50% lager geprijsd zouden zijn dan die uit Ecuador en de Filipijnen.
De bruto import van de Europese Unie groeide met 3%, aangejaagd door de sterke consumentenvraag in de grootste importlanden. Ook landen in Oost-Europa importeerden grotere volumes. De bruto importvolumes in Slowakije, Polen en Estland groeiden met respectievelijk 13%, 10% en 19% onder invloed van de stijgende inkomens, lagere importprijzen en veranderende consumentenvoorkeuren op deze markten.
In Polen daalde de gemiddelde importprijs tussen 2005 en 2015 met 19%. In Kroatië gaf de toetreding tot de EU in juli 2013 een stimulans aan de importvraag. De import van de EU bereikte een niet eerder vertoond volume van 5,2 miljoen ton, waarbij 70% van de producten afkomstig waren uit de drie grote producerende landen (Ecuador, Colombia en Costa Rica).
Lees het volledige rapport op fao.org