Wim Oskam: "Ik heb een zwak voor kersen"
Frustratie
Zorgen voor een goed rendement is als kleine teler haast niet te doen, zegt Wim. "Van alle kanten wordt je tegengewerkt". Met voorbeelden maakt hij zijn frustratie duidelijk en neemt geen blad voor de mond: hij vecht al 20 jaar met de gemeente over het al dan niet mogen bouwen van een landwinkel, de provincie die je op de vingers tikt voor uithangborden die het landschap zouden ontsieren, hoge boete van de NVWA voor een kleine fout, misoogsten door vorst, schade door windhozen, onvoldoende personeel, hoge personeelskosten, geen beschikking krijgen over afdoende gewasbeschermingsmiddelen, en de keiharde mentaliteit op de veilingen.
Entree van de boomgaard en het verkooppunt Wim Oskam Fruit. Het bedrijf zou graag uitbreiden met een landwinkel
Eindelijk complimentje
De harde wereld van de teler wordt verzacht door de producten en thuisverkoop. Wim: "Ik heb een zwak voor kersen. Dat zijn prachtig mooie vruchten. "Oskam, wat zijn ze lekker, zeggen de klanten". Eindelijk eens een complimentje. En wat ook zo leuk was, met mijn 25 jarig huwelijk kwamen vaste klanten ons een bloemetje brengen."
Kromme Rijn Asperges
Wim heeft de kersen- en aardbeienafzet door de eigen verkoop volledig in eigen hand. Sinds twee jaar heeft hij een nieuwe passie bij. Doordat zijn land destijds de juiste zandgrond heeft gekregen, kon hij een nieuwe weg inslaan en samen met het fruit de witte asperges oppakken: de Kromme Rijn asperges, uniek in Nederland. Om de eigen verkoop te stimuleren biedt Wim Oskam Fruit gastvrijheid in de boomgaard, organiseert spelmiddagen en evenementen en is onderdeel van fiets- en wandelroutes in de streek.
Areaal
Eigen verkoop van kersen, aardbeien en tot voor kort ook Kromme Rijn Asperges
Geoogste kersen worden gecontroleerd en gesorteerd (wrakken)
Toekomst
Hoe hij zijn toekomst ziet? "De appelteelt in Nederland is ten dode opgeschreven. Er zijn 10-15 commissionairs die verdelen alle prijzen en Polen is nu nummer 1. Het is zo mooi, maar vaak ben ik bang dat ik het als kleine teler niet redt. De laatste jaren is de gemeente wel mee gaan werken aan het opzetten van de landwinkel, maar onlangs vond iemand dat het op horeca lijkt, dus nu lijkt tien jaar werken aan gastvrijheid weer in het nauw te komen. Waarom toch? Hoezo innovatief bezig zijn...Wanneer de melkprijs twee centen zakt door de vrije handel wordt er van alles gedaan om die veetelers te helpen. Wij zijn als fruittelers al eeuwen de verzorgers van het buitengebied die ook de variatie aanbrengen en er ook nog zuinig op zijn. Wanneer die weg vallen, samen met dat veilige voedsel... ik weet het niet... maar voor de generaties die na ons komen is het toch anders..."