Nederland: Verpakker klem tussen baal- en telersprijs
De vraag ontbreekt momenteel op de Nederlandse uienmarkt. Met het wegvallen van Afrika zijn er momenteel weinig alternatieven voorhanden, te meer omdat Oost-Europa zich eerst door Duitsland, Oostenrijk en Polen laat bedienen. Nederlandse exporteurs zijn dan ook niet optimistisch gestemd. Een rekensommetje leert dat er gezien de voorraden wekelijks 17.000 ton uien geëxporteerd moeten worden. Vorig jaar lukte dat, maar was er een goede vraag van Europese afnemers en Brazilië, die zich nu nauwelijks laten zien. Een misoogst in Brazilië of rap oplopende temperaturen in Oost-Europa - waardoor daar de kwaliteit minder wordt – worden als scenario's gegeven waardoor een opleving wellicht mogelijk zou kunnen zijn. In dat geval is Nederland met een goede kwaliteit uien en voor een lage prijs waarschijnlijk wel snel aan de beurt. De situatie vandaag de dag is echter dat de verpakkers klem zitten tussen de baalprijs (9-11 cent) en de telersprijs (7-8 cent) waarvoor er voor beide niets te verdienen valt. Met de grote verwerkingscapaciteit van de verwerkers krijgt de teler steeds meer de touwtjes in handen. Er is momenteel te weinig vraag om de baalprijs naar boven te krijgen. De telers zijn standvastig om niet naar een lager prijsniveau te gaan en de handel heeft weinig voorraad. Dit spanningsveld waarbij de telers voor alles of niets gaan en de verpakkers kort op de bal spelen kan de komende weken wellicht nog voor de nodige verrassingen gaan zorgen.
Schuren vol uien Spanje
Vorig jaar rond deze tijd werd veel product van de markt gehaald in verband met kwaliteitsproblemen, dit jaar is daar geen sprake van. De schuren liggen voller dan normaal in deze periode. Dat is te danken aan de goede kwaliteit van de oogst en het kleine percentage uitval. De handel verwacht dan ook voldoende volume te hebben tot de nieuwe oogst in april beschikbaar komt. Import van grote volumes is waarschijnlijk niet nodig. Volgens de berichten is het areaal voor het komende seizoen iets gedaald. wat de gevolgen van het winterse weer zijn is nog onduidelijk, zeker is wel dat de oogst iets later aanvangt. Op exportgebied kampt Spanje met dezelfde problemen als andere landen. Er is weinig ruimte op de wereldmarkt. Brazilië viel weg als bestemming door een groeiende binnenlandse teelt. Dat resulteert in lage prijzen.
Geen Deense export
De Deense uientelers zien dezelfde problemen als elders in Noord-Europa: een grote aanvoer drukt de prijzen. De sector exporteert doorgaans naar Zweden, Duitsland en Noorwegen, maar dit seizoen wordt alleen de lokale markt beleverd. De overheid zet de prijzen voor de uien vast, daardoor blijven die stabiel. De markt is redelijk traditioneel met vooral vraag naar de gele en rode uien. Een roze ui heeft nauwelijks kans op deze kleine markt. Ook is de consument niet bereidt om de portemonnee te trekken voor een aantrekkelijk verpakte ui. De vraag naar biologische uien blijft wel stijgen.
Grote voorraden Duitsland
Volgens de laatste cijfers over de Duitse markt zijn de voorraden beduidend hoger dan vorig jaar. Naar verwachting zal er dit jaar langer Duits product beschikbaar zijn, wat de kansen voor bijvoorbeeld buurland Nederland op export verkleind. De prijs ligt stabiel rond de 11 tot 13 euro voor 100 kilo.
Kleine vraag Italië drukt stemming
De Italiaanse markt laat te wensen over. De aanvoer is groot, maar de vraag valt tegen. Door het grote aanbod zijn de prijzen laag. Naast de binnenlandse oogst is er ook import product beschikbaar, dat houdt de prijzen laag. Volgens een teler is de binnenlandse oogst niet uitzonderlijk groot, maar is het vooral de vraag die het af laat weten. Op 2 maart varieerde de prijs op de groothandelsmarkt Fondi tussen de 60 en 70 eurocent. In Verona lagen de prijzen tussen de 50 en 65 eurocent per kilo. De prijzen voor sjalotten zijn afhankelijk van de herkomst 1,75 euro of 1,90 euro per kilo voor lokaal product. import uit Frankrijk brengt 2 euro per kilo op. In Torino schommelen de prijzen tussen de 40 eurocent en 75 eurocent, afhankelijk van het soort uien.
Oekraïne zit export fors stijgen
Het Oost-Europese land heeft tussen juli en december vorig jaar de export naar de EU en andere gebieden zien stijgen. Grootste afnemer in deze periode was Irak, goed voor 2523 ton, gevolgd door het Verenigd Koninkrijk et 1385 ton. Daarna valt een gat tot de derde positie, ingenomen door Wit-Rusland, met 551 ton. een goede oogst heeft de prijzen gehalveerd ten opzichte van vorig jaar. Op 27 januari lag de prijs op de groothandelsmarkt Shuvar, in het westen van Oekraïne, tussen de 2,80-3,30 UAH/kg (0,09-0,11 EUR/kg), een jaar eerder was de prijs 5,50-6,00 UAH/kg (0,20-0,22 EUR/kg).
Dat was een extra stimulans voor de export. "Het is een grote aanwinst dat Oekraïne de export naar de EU bijna heeft kunnen verdubbelen," vertelt een handelaar. Na het Verenigd Koninkrijk is Bulgarije (126 ton) de grootste afnemer binnen de Unie. Het Verenigd Koninkrijk is vooral geïnteresseerd in geschilde uien.
De tweede helft van het seizoen was een goed exportseizoen. De afzetmarkten namen aanzienlijk meer uien af. Voor Irak steeg de export zelfs van 300 ton in de eerste helft van het seizoen naar 2500 ton. Veel exporteurs verwachten het komende seizoen een recordvolume te exporteren naar Irak.
Israël zet in op betere opslagfaciliteiten
De sector richt zich vooral op de interne markt. Slechts kleine volumes worden in een beperkte periode naar Europa verscheept. De prijs ligt momenteel rond de 80 eurocent per kilo voor de rode uien. De witte uien brengen 70 eurocent per kilo op. De prijs is jaarrond stabiel door de jaarrond teelt en goede opslagfaciliteiten. Met uitzondering van de regenachtige maanden januari en februari kan er praktisch jaarrond uien geplant worden. De premiumuien worden in het najaar en vroege voorjaar geteeld. Tussen maart en december worden uien voor de opslag geteeld.
De sector investeert in technieken om de kwaliteit van de uien in opslag te verbeteren. Die technieken kunnen in de toekomst ook de exportpositie van het land verbeteren. De export naar Europa is momenteel eigenlijk alleen mogelijk bij tekorten in de grote Europese uienlanden. Met de nieuwe technieken voor opslag kunnen wellicht nieuwe markten aangeboord worden.
Prijsdalingen in Zuid-Afrika
De uienteelt is te vinden in de drie regio's Noordkaap, Limpopo en Westkaap. De Kaapprovincies hebben meer zonuren, waardoor de donkerdere uien uit deze regio komen. Limpopo is groter in witte uien. De rode uien worden door het hele land in kleine volumes geteeld, want er is weinig vraag naar deze ui. Vorig jaar werden meer dan 38 miljoen balen van 10 kilo verhandeld op de lokale markten. Ook steeg de export naar Afrikaanse landen in de afgelopen jaren. Die markt valt nu echter tegen door de lage olieprijs. Op dit moment is de aanvoer groot en liggen de prijzen zo'n 30% lager dan vorig jaar.
India: Prijzen bereiken dieptepunt
De uienprijzen op het subcontinent staan op het laagste punt in vijf jaar. Het dieptepunt ligt op 450 roepies per kwintaal, dat komt overeen met ongeveer 12 eurocent per kilo. De scherpe daling in de prijs is het gevolg van de goede oogst, het gebrek aan opslagfaciliteiten en gebrekkige infrastructuur. Een jaar geleden lag de prijs nog op 740 roepies per kwintaal. Naar verwachting stabiliseren de prijzen in maart, als de productie afneemt.
Peru: Grote oogst, lage prijzen
Tijdens het afgelopen seizoen (augustus 2016 – januari 2017) exporteerde het land volgens de cijfers 108.000 ton zoete uien. Dat is 11,1% meer dan de 97.200 ton in het voorgaande seizoen. Door de grote oogst daalden de prijzen tegen het einde van het seizoen. Aan het begin van het seizoen lagen de prijzen nog op een vergelijkbaar niveau met het voorgaande seizoen. Tegen het einde van het seizoen lagen de prijzen 25% lager. Die dalende trend werd in november ingezet.
De Verenigde Staten zijn de belangrijkste afzetmarkt voor de uien, goed voor 85% van de export. Europa is een aantrekkelijke markt, maar de volumes die hierheen verscheept worden zijn klein.
Het seizoen viel in de kalibers tegen. Door verschillende factoren waren er nauwelijks grote maten beschikbaar. Een van die factoren was het weer, dat warmer was dan gemiddeld. Daarnaast hebben sommige delen in Ica waterproblemen, zowel in hoeveelheid als in kwaliteit van het water. Daardoor is optimale irrigatie niet mogelijk. Het areaal staat op 2.500 tot 3.000 hectare zoete uien. Het grootste deel van de teelt is te vinden in de regio's Ica, Norte Chico de Lima en Arequipa
Amerikaanse sector met handen in haar
De Amerikaanse opslag ligt vol met kwalitatief goede uien uit Idaho en Oregon. De vroege import uit Mexico brengt echter de markt in de problemen. Mexicaanse uien zijn drie tot vier weken eerder beschikbaar dan normaal. Daarnaast is er aanvoer uit Peru. Die combinatie drukt de prijzen voor de uien. De aanplant voor het nieuwe seizoen in Idaho en Oregon begint over twee tot drie weken als gevolg van de hevige winter in het gebied. Normaal wordt rond begin maart de eerste uien geplant, maar de velden zijn nog bedekt met sneeuw.
De binnenlandse markt laat dus te wensen over. Ook de exportmarkt kan hier geen verlichting geven. Australië was traditioneel een grote afzetmarkt, maar door veredeling en ontwikkeling van nieuwe rassen is het land in staat om zelf rode uien te telen. Die aanvoer is op een periode van vier tot zes weken jaarrond. Ook Egypte en Israël telen meer uien. In het verleden kochten ook landen als Dubai en Koeweit de uien in de VS, maar die landen hebben de Amerikaanse aanvoer niet meer nodig.