Na vijftig jaar ervaring in noten en gedroogd fruit vraagt Pino Calcagni, hoofd van de Global Cashew Council, zich af hoe het komt dat Italië achterblijft in het produceren van noten, terwijl de rest van Europa en andere landen in de wereld juist steeds meer produceren. Dit gebeurde tegelijkertijd met de opkomst van de Global Agri-Business Alliance (GAA). Deze coalitie werd 15 september opgericht en heeft ondertussen 36 voedingsmiddelenbedrijven met elkaar verbonden. Dit samenwerkingsverband bestaat uit bedrijven, die onder andere granen, koffie, cacaobonen, noten en gedroogd fruit produceren.
De GCC is een organisatie die in het bijzonder is opgericht om de productie van de cashewnoot te verspreiden. De productie is nu voornamelijk in Afrika geconcentreerd, maar ook in India, Vietnam en Brazilië wordt de cashewnoot verwerkt. Calcagni werd geïnspireerd door de GAA en zegt dat de productie in Italië met 25% kan stijgen. Hiervoor is een directe samenwerking tussen de landbouw en de voedselsector nodig in combinatie met het toepassen van Good Agricultural Practices (GAP).
Hazelnoten
Italië ondersteunt de ontwikkeling van nieuwe nootsoorten, die bijna allemaal van Italiaanse afkomst zijn om de opbrengst te verhogen van 40% naar 48% met een netto van 15%. Er wordt extra aandacht besteed aan speciale soorten voor producten die de zoetwaren- en snackindustrie nodig heeft. Ferrero, 's werelds grootste gebruiker van noten, bevestigd dit initiatief. Dit bedrijf heeft een bepaald traject voor hazelnoten en heeft het gespecialiseerde bedrijf H.Co opgericht.
Ook in relatief arme bodems garanderen goed geïrrigeerde en bemeste hazelnootbomen een afzet van 2500 tot 4000 kg/ha aan gedroogde producten. Na de aftrek van de kosten voor het telen, de fytosanitaire behandeling (ter bescherming van de noten), het snoeien, het irrigeren en de werkzaamheden van landbouwexperts, kan de productie 2000 tot 3000 euro per hectare opleveren. Zouden andere landbouwproducties ook zulke consistente hoeveelheden kunnen aanbieden?
Walnoten
In het verleden waren de Sorrento, Malizia, Feltrina en Saluzzo grote namen in Italië m.b.t. walnoten. Het land produceert echter tegenwoordig niet meer dan 12.000 ton. Veel boomgaarden worden nauwelijks gebruikt en zijn overwoekerd. Het is daarom moeilijk te begrijpen dat de Italiaanse plantenkwekerijen ondertussen een buitengewoon niveau in micro propagatie hebben bereikt, wat benijd wordt door de Franse, Chinese en Noord-Amerikaanse plantenexperts.
Amandelen en Pistachenoten
Calcagni meent dat Italië haar mediterrane amandelen moet verbeteren door de beste soorten te telen die veel opbrengen. Deze worden al geteeld in Apulië, Sicilië en Spanje.
Hoe staat Italië er nu voor?
De notenproductie bestaat op dit moment wereldwijd uit zeven miljard ton noten, wat gelijk staat aan een totale waarde van dertig miljard euro. De bijdrage van Italië, bestaande uit hazelnoten, walnoten, amandelen en pistachenoten, is niet meer dan 200.000 ton. Dat is ongeveer 3% van de wereldproductie. Dit is vooral de danken aan de hazelnoten, die ongeveer 70% in beslag neemt. Dit betekent dat er genoeg ruimte is voor binnenlands verbruik en voor export.
Aan de andere kant heeft Italië een van de meest geavanceerde verwerkingstechnologieën van de wereld. In de eerste plaats Nutella, gevolgd door turròn, noga, ijs, gebak, marsepein en snackproducten. Dit herinnert ons eraan dat wij de bakermat van de noten zijn. Italiaanse notenverwerkers bezorgen hun zeer gewaardeerde producten naar vijftig bestemmingen wereldwijd. Dus, ondanks dat we niet zo veel produceren, zijn de Italiaanse bewerkers de beste experts die de meeste kennis van noten hebben.
Pino Calgini