Tholen – Proberen de gereserveerde parkeerplaats van de wereldkampioen kickboksen in te pikken, is niet verstandig. Dat merkte ook Bauke Derks van MK Food gisteren. Het NAC stadion in Breda vormde dit jaar het decor van de AGF Kennis(sen)dag.
Na de traditionele rondleiding langs de kleedkamers, dug-outs, tribunes en VIP-ruimtes verzamelden de 300 AGF’ers zich om te luisteren naar Rico Verhoeven, die zich met een stevige linkse en rechtse een weg naar de wereldtop bokste en Marc Deij (Nielsen), die uit een grote stapel kassabonnetjes de laatste retailtrends distilleert.
Het belangrijkste onderweg naar de top is je focus, zo vertelde Rico over zijn route. Al op zesjarige leeftijd kwam hij in aanraking met het kickboksen. In zijn tienerjaren kon hij geen wedstrijden meer boksen, omdat er geen tegenstanders waren in zijn gewichtsklasse. Dat veranderde toen hij als zestienjarige het kon opnemen tegen volwassenen. Zijn eerste tegenstander was tien jaar ouder, maar dat maakte Rico niets uit. “Ik had er zin in.”
Daar begon zijn weg naar de top. Ondanks het verschil in leeftijd sloeg hij zijn tegenstander in de tweede ronde knock-out. Ook bij de wedstrijden die volgden, hoefde Rico nooit de handdoek in de ring te gooien. In 2012 tekende hij een contract bij Glory en daarmee kwam zijn droom, een wereldtitel, binnen handbereik. Een jaar later bereikte hij die absolute top. “Ik had er alles voor gedaan, of beter gezegd gelaten. Ik was 24 jaar en mijn droom was uitgekomen,” vertelt de kickbokser.
Zijn positie als wereldkampioen gebruikt Rico om de kickbokssport positiever in de schijnwerpers te zetten. “Ik ben altijd dezelfde. Ik breng ook gewoon mijn kinderen naar school,” vertelt hij. Met die houding als normale jongen werkt hij aan een beter imago voor de sport. Waarna hij nuanceert: “Alleen in de ring ben ik niet zo gezellig.” De bekendste tegenstander die dat ondervond is Badr Hari, die in 2016 in de ring stapte tegen Rico. In de tweede ronde werd de wedstrijd afgebroken vanwege een gebroken arm van Badr Hari. Tussen de regels door klinkt het verlangen om die wedstrijd af te maken. “Mijn mindset is altijd geweest: als de bel straks gaat, is er niemand meer die mijn tegenstander kan helpen. Dan is het hij en ik en heeft hij een probleem.”
Maar ook wie de parkeerplaats van de wereldkampioen probeert in te pikken, wordt uitgedaagd. Bauke Derks dacht een parkeerplaats bij de ingang van het NAC stadion, die gereserveerd was voor Rico, te kunnen bemachtigen. De wereldkampioen daagde hem vervolgens op het podium uit voor een stare down, waarbij twee rivalen elkaar intimiderend in de ogen kijken voor de ogen van zo’n 300 bezoekers van de AGF Kennis(sen)dag. Vervolgens was het de beurt aan iedereen in de zaal om een stare down te doen met degene naast je. Met boze, intimiderende blikken keken de bezoekers elkaar aan. Gelukkig was het maar voor even. Onder het genot van een biertje en een buffet werd er veel genetwerkt en vooral gelachen. Toch een waarschuwing voor iedereen: pas op als je binnenkort een concurrent tegen het lijf loopt, voor je het weet sta je middenin een intimiderende stare down.
