Schrijf je in voor onze dagelijkse nieuwsbrief om al het laatste nieuws direct per e-mail te ontvangen!

Inschrijven Ik ben al ingeschreven

U maakt gebruik van software die onze advertenties blokkeert (adblocker).

Omdat wij het nieuws gratis aanbieden zijn wij afhankelijk van banner-inkomsten. Schakel dus uw adblocker uit en herlaad de pagina om deze site te blijven gebruiken.
Bedankt!

Klik hier voor een uitleg over het uitzetten van uw adblocker.

Meld je nu aan voor onze dagelijkse nieuwsbrief en blijf up-to-date met al het laatste nieuws!

Abonneren Ik ben al ingeschreven

Wie wil er nu niet door een cranberry-moeras waden?

In New England is de cranberry oogst in volle gang. Veel telers nodigen mensen uit om hun felrode poelen te bezoeken om er zelf bessen uit te halen. Een bezoek aan een cranberry veld is een fascinerende les in tuinbouw en Amerikaanse geschiedenis die men niet snel zal vergeten.

De cranberry is één van de weinige inheemse fruitsoorten van Noord-Amerika. Het fruit was belangrijk voor de inheemse bevolking die de wilde bessen verzamelde en gebruikte als medicijn, kleurstof en uiteraard ook als voeding. Pelgrims ontdekten al snel hoe veelzijdigheid deze vrucht was en creëerden recepten die later uit zouden groeien tot de klassiekers van de Amerikaanse keuken.

Ondanks hun populariteit werden cranberry's tot 1800 niet op grote schaal geteeld. De afgelopen 200 jaar hebben telers hun teeltmethoden verfijnd en zijn zij overgegaan van het handmatig plukken van de bessen op droge grond naar een methode waarbij zij hun veengronden onder water zetten, waarna ze de bessen losmaken van de struiken. Forbes.com bericht dat telers inmiddels jaarlijks zo'n 181 miljoen kilo cranberry's telen. 

Publicatiedatum: