Bacteriële bladvlekkenziekte teistert de wereldwijde paprika- en tomatensector. In Florida komt deze ziekte op grote schaal voor en is 97% van het tomatenareaal aangetast. Tot op heden is men er via traditionele veredelingsmethoden niet in geslaagd om een ras te ontwikkelen dat langdurige afweer tegen deze bacterie heeft. De enige methode die rest, is de behandeling van gewassen met koperhoudende fungiciden. De bacterie heeft in de loop der jaren echter weerstand opgebouwd tegen kopersprays waardoor de werkzaamheid ervan sterk afgenomen is. De nood aan een gewas dat resistent is tegen bacteriebladvlekkenziekte is dan ook hoog. Veredelaars hebben vastgesteld dat het Bs2-gen uit paprika's de sleutel is naar genetische weerstand. Er werden al Bs2-tomaten ontwikkeld met dit paprika-gen die over dezelfde afweer beschikken. Uit jarenlange testen blijkt dat de Bs2-tomaten zeer weinig ziektesymptomen vertonen, zelfs onder omstandigheden die zeer gunstig zijn voor de bacterie. De Bs2-hybriden produceren bovendien tot wel twee maal zoveel vruchten als rassen die niet genetisch gemodificeerd zijn. Daarnaast vereisen de Bs2-rassen veel minder meststoffen en chemische gewasbeschermingsmiddelen. De lagere productiekosten en milieubelasting en hogere opbrengsten kunnen telers dan ook veel voordeel opleveren.
De laatste 10 jaar heeft de strijd tegen citrus greening (HLB) de citrussector in Florida vele miljoenen gekost. De economische gevolgen van citrus greening illustreren de dringende behoefte aan een oplossing voor deze verwoestende ziekte. Conventionele veredelingsmethoden kunnen mogelijk effectief zijn maar het duurt bij deze methoden jaren voordat men zekerheid heeft over de werkzaamheid ervan. Door gebruik te maken van biotechnologie kunnen veredelaars kostbare tijd besparen en sneller vaststellen of nieuwe bomen weerstand tegen de ziekte hebben.
Aardbeien
Veredelaars kunnen hetzelfde principe van citrus-SAR op andere gewassen toepassen, waaronder aardbeien. Aardbeien zijn gevoelig voor diverse bacteriën en schimmels, zoals kroonrot, meeldauw en bladvlekkenziekte. Naast het evalueren van de effectiviteit van AtNPR1 voor het verhogen van de weerstand van aardbeienplanten werden ook de mogelijkheden van andere Arabidopsis-genen beoordeeld. Deze zijn bekend als Elongator-complex, een eiwitcomplex dat een aantal processen op celniveau bestuurt. Recent onderzoek heeft uitgewezen dat Elongator de belangrijkste regulator van de immuunreacties in planten is. Telers kunnen optimistisch zijn over verder onderzoek waarin de expressie van deze genen verder verfijnd worden terwijl zowel de resistentie als productiviteit van de plant behouden blijven.
Terwijl consumenten nog steeds hun bedenkingen hebben over deze nieuwe technologie, blijft de wetenschap innovatieve, veilige en effectieve oplossingen ontwikkelen voor de problemen waar telers mee te maken hebben. Ondertussen worden de voordelen van GMO-gewassen in toenemende mate bevestigd door nieuw onderzoek. Hoewel de gewassen nog niet op de markt zijn, biedt het bestaan van deze producten hoop voor de toekomst, waarin het publiek meer open zal staan voor biotechnologie.