Schrijf je in voor onze dagelijkse nieuwsbrief om al het laatste nieuws direct per e-mail te ontvangen!

Inschrijven Ik ben al ingeschreven

U maakt gebruik van software die onze advertenties blokkeert (adblocker).

Omdat wij het nieuws gratis aanbieden zijn wij afhankelijk van banner-inkomsten. Schakel dus uw adblocker uit en herlaad de pagina om deze site te blijven gebruiken.
Bedankt!

Klik hier voor een uitleg over het uitzetten van uw adblocker.

Meld je nu aan voor onze dagelijkse nieuwsbrief en blijf up-to-date met al het laatste nieuws!

Abonneren Ik ben al ingeschreven
Frans en Irma van den Bosch stopten dit jaar met appelschilbedrijf

“Stoppen is ook ondernemen”

Tholen – "We hebben een heftige tijd achter de rug", vertelt Frans van den Bosch. Deze zomer besloot hij samen met zijn vrouw Irma te stoppen met het gelijknamige fruitbedrijf in Boekel. "Maar we staan wel voor de volle 100% achter de beslissingen, die we gedaan hebben. Het was veel makkelijker geweest om door te gaan tot we moesten stoppen, maar we hebben besloten zelf de knoop door te hakken. In dit interview vertelt hij over het proces en wat eraan vooraf ging.



"In 1993 heb ik samen met mijn vader een schilbedrijf overgenomen. Hoofdreden hiervoor was dat alleen een fruitbedrijf jaar in jaar uit de nodige risico's met zich meebrengt, zoals hagel en vorst. Met de overname konden we ook een mooi klantenbestand overnemen en dankzij de machines snel met de leveringen aan de slag gaan. De eerste jaren verliepen ook prima. We deden toen vooral zaken met de bakkers zelf."

Noodzakelijke investeringen
Na het plotselinge overlijden van Frans z'n vader in 2005 zet hij het bedrijf voort met zijn vrouw Irma. "Een volledige overname op dit moment was eigenlijk nog niet gepland, maar de situatie was nu eenmaal zo. Binnen een paar jaar waren we toe aan een aantal noodzakelijke investeringen zoals aanpassingen aan de koeling. Ook voldeed onze productieruimte niet meer aan de strenge eisen van de NVWA. Terwijl de fundering werd uitgegraven, verloren we een van onze grootste klanten", blikt de ondernemer terug.

"De appelprijzen schoten binnen enkele weken van € 0,20 naar bijna € 0,60 en steeds meer afnemers hadden zich inmiddels aangesloten bij een inkooporganisatie om op deze manier zo goedkoop mogelijk in te kunnen kopen. Vanaf dat moment lijkt een band en vertrouwen wat je met zo'n klant hebt opgebouwd volledig in het niets te vallen. Dat was dan ook het eerste jaar dat we niet geweldig draaiden omdat we onze marge niet konden doorberekenen. Dit gebeurde eigenlijk allemaal vlak voordat hier in Nederland de crisis uitbrak", vertelt Frans.



"Dit was ook het moment dat plotseling bij grotere bedrijven de betalingstermijn werd verlengd. Dit gebeurde zelfs zonder overleg. Ontvingen we eerst na twee weken ons geld, dit werd nu plotseling een termijn van 60-90 dagen. Terwijl onze afnemers toch graag binnen 30 dagen betaald kregen. Dit is niet te doen voor een kleine ondernemer. Omdat we dit nauwelijks konden opvangen, ontstonden er dus liquiditeitsproblemen", verklaart Frans. Hij verbaast zich nog altijd over het machtsspelletje dat door de inkopers wordt gespeeld. "Ook concurrenten vertelden me nadat we gestopt waren dat we werden uitgespeeld door retailers. Concurrenten kregen bijvoorbeeld van inkopers te horen dat wij voor veel lagere prijzen werkten, maar daar was geen sprake van."

"Halverwege 2014 namen we de beslissing om te stoppen met de appelboomgaard. Dit had meerdere redenen. Ten eerste omdat we merkten dat het moeilijk werd om twee dingen goed te doen. Het bijhouden van de boomgaard ( spuiten, snoeien) vergt nogal wat tijd die we eigenlijk niet hadden omdat het schilbedrijf 52 weken per jaar in productie was. En natuurlijk de lage prijzen voor de consumptie-appels. De boomgaard bracht uiteindelijk niet op wat we erin gestoken hadden. Ook de extreme weersomstandigheden van de laatste jaren speelden hierin een rol. Na de oogst van 2014 zijn de bomen gerooid en hebben we de grond verkocht."

De baan op
"In 2014 hebben we inmiddels een adviseur om ons bij te staan. We merken dat het voor ons als gewoon werkmensen steeds moeilijker wordt om met inkopers te onderhandelen. We vonden iemand die dit samen met ons op de rails zet. Ook merkten we dat we ineens zelf meer op pad moesten om nieuwe klanten aan te trekken. Voorheen hadden we periodes dat we regelmatig gebeld werden om te komen leveren maar nu was er een tijd aangebroken dat we zelf letterlijk de baan op moesten. Dit viel niet mee als je met zijn tweeën een bedrijf runt en ook nog eens twee kinderen hebt. Ik was onmisbaar bij de productie en Irma verzorgde de boekhouding. Toch ging ik zo nu en dan de weg op en ook met resultaat, maar het viel niet mee om voldoende marge te kunnen pakken. De concurrentie was moordend", vertelt Frans.



"Een groot probleem was ook dat onze machines in de tussentijd aan vervanging toe waren, maar door de aanpassingen aan onze productieruimte en koelingen en de lage prijzen die we moeten hanteren, waren we financieel niet bij macht om deze investering te kunnen doen. Met het gevolg dat er steeds vaker kwaliteitsproblemen ontstonden. We hebben overwogen om nieuwe schilmachines aan te schaffen. Echter ging onze voorkeur uit naar de Atlas pacific. Deze machines kun je enkel en alleen leasen vanuit Amerika. Toen kregen we een beetje het kip- en het ei verhaal. De bank wilde zien dat we meer productie oftewel kilo's binnen haalden, maar met ons huidige machinepark was dit onmogelijk. Dan vraag je jezelf af of je het ooit nog terug kan verdienen."

Zelf beslissing genomen
"Wij hebben de afgelopen jaren alleen maar gewerkt om aan onze verplichtingen te kunnen voldoen en ons hoofd boven water te houden, maar kwamen tot de conclusie dat we daar niet meer gelukkig van werden. Uiteindelijk hebben we begin 2017 de knoop doorgehakt met als streefdatum 1 juli om te stoppen. Dat gaat natuurlijk niet van de ene op de andere dag maar je hebt iets om naar toe te werken. We hebben ook altijd belangrijk gevonden dat we deze beslissing zelf zouden kunnen nemen en niet dat je doorgaat tot het bittere eind en dat uiteindelijk de beslissing voor je genomen wordt, vertelt Frans.



En zo geschiedde. In juni 2017 werden personeel, leveranciers en klanten ingelicht. "En tot onze verbazing hebben we eigenlijk alleen maar positieve reacties ontvangen. Men vond het een dapper besluit en waardeerde onze oprechtheid. Omdat zoiets in dit wereldje snel rondgaat, hebben we binnen korte tijd een gedeelte van ons machinepark en diverse andere roerende zaken vlot kunnen verkopen. Inmiddels hebben we allebei een baan gevonden en staan nog steeds volledig achter deze beslissing. Het heeft voor ons en ons gezin ontzettend veel rust gebracht", vertelt Frans, die inmiddels aan de slag is gegaan bij Nedcool in Kerkdriel. "Toen we aangegeven hadden te stoppen, kon ik op vier plaatsen terecht, maar ik wilde niet meer puur bij een productiebedrijf werken."

AGF-verwerkingsruimte te koop
De gebouwen van Fruitbedrijf van den Bosch in Boekel staan nog te koop en ook de koelruimtes zijn voor bepaalde tijd te huur. De productieruimte is drie jaar oud en kan zo in gebruik genomen worden genomen als AGF verwerkingsruimte, maar is uiteraard ook geschikt voor andere doeleinden. Verder beschikt het bedrijf over flinke koelruimtes en een bedrijfswoning.

Voor meer informatie:
Frans en Irma van den Bosch
Mutshoek 3
5427 EV Boekel
T:0492 321402
info@vandenboschfruit.nl