Je krijgt deze pop-up te zien omdat dit de eerste keer is dat je onze site bezoekt. Krijg je deze melding altijd te zien dan heb je je cookies uitstaan en zullen die blijven verschijnen.
U maakt gebruik van software die onze advertenties blokkeert (adblocker).
Omdat wij het nieuws gratis aanbieden zijn wij afhankelijk van banner-inkomsten. Schakel dus uw adblocker uit en herlaad de pagina om deze site te blijven gebruiken. Bedankt!
Je ziet deze popup omdat dit de eerste keer is dat u de site betreed. Als u dit bericht blijft krijgen zet dan alstublieft uw cookies aan
Column Mark Koppenol Deck advocaten
Incoterms
Incoterms (FOB, CIF, EXW etc.) zijn voorwaarden zoals die door de International Chamber of Commerce zijn vastgesteld en in de internationale handel veelvuldig worden gebruikt. Ze zijn bijna niet meer weg te denken. De Incoterms (de laatste versie is van 2010) geven onder meer aan wanneer het risico van de zending overgaat van de verkoper op de koper, welke partij het transport moet regelen en tot waar en wie zorg draagt voor de verzekering. Het is de bedoeling dat met de Incoterms partijen weten waar zij aan toe zijn. Maar lukt dat ook altijd?
Het begint natuurlijk bij het weten waar iedere Incoterm voor staat. Vervolgens dient er een keuze te worden gemaakt welke Incoterm je wilt afspreken met de leverancier of afnemer. Je kunt een lijn trekken en voor alle zendingen kiezen voor FOB of CFR, maar dit kan uiteraard ook per klant of zelfs per zending verschillen. Daarnaast is het van belang dat men goed afspreekt welke Incoterm van toepassing is én daar geen onduidelijkheid over creëert of laat bestaan. In de praktijk kom ik nog wel eens tegen dat voor dezelfde zending op verschillende plekken (bijvoorbeeld e-mails, opdrachtbevestiging, factuur et cetera) verschillende Incoterms worden genoemd. Zolang er niks mis is of gaat met de zending, kraait er geen haan. Echter, zodra er problemen zijn met de zending, probeert elke partij de verantwoordelijkheid zoveel mogelijk op het bord van de ander te schuiven. Aangezien Incoterms kunnen aanwijzen welke partij het risico voor de lading draagt, zal er in ieder geval discussie ontstaan welke Incoterm nu is afgesproken tussen partijen. Weet dus waar de Incoterms voor staan en wees bij een zending consequent in het gebruik van de afgesproken Incoterm.
Maar ook als je dit goed op orde hebt, kan het nog zo zijn dat de afgesproken Incoterm toch niet de verantwoordelijke aanwijst. Uit de omstandigheden van het geval kan immers alsnog iets anders blijken. Denk bijvoorbeeld aan feitelijke gebruiken of wat partijen van elkaar in de gegeven omstandigheden of op basis van de bestaande relatie mochten verwachten. Dat levert dan alsnog voer voor conflict op.