Avocado-hausse trekt aandacht Mexicaanse drugskartels
Vrijwel de hele mediterrane oogst, die ongeveer 70.000 ton zal bedragen, zal worden geëxporteerd naar Noord-Europese landen. Daar worden namelijk hoge prijzen betaald voor producten die twee of drie dagen eerder zijn geoogst en bijna perfect gerijpt zijn. Spaanse consumenten eten avocado's die voornamelijk worden geïmporteerd vanuit Peru, Israël, Zuid-Afrika en circa 40.000 ton uit Mexico, de grootste producent ter wereld. Het blijft echter een laag cijfer vergeleken met de twee miljoen ton die Mexico exporteert naar de Verenigde Staten. Om alleen al te voldoen aan de Amerikaanse vraag tijdens de Super Bowl, exporteert Mexico 100.000 ton avocado's naar de VS.
De avocado-hausse in Mexico heeft volgens persberichten de aandacht getrokken van enkele drugskartels. Maar er is nog een groter probleem. Vrijwel al deze avocado's worden geteeld in Michoacan, waar volgens Blanca Lemus, een doctor emeritus aan de plaatselijke universiteit, "grote telers het leeuwendeel van de grond hebben ingepikt om dit fruit voor de export te kunnen produceren. Er zijn geen kleine telers meer. Die werken nu als arbeiders van de elites en bij pakstations die in het bezit zijn van Amerikanen en Israëli's."
Volgens het Nationaal Instituut voor Bosbouw-, Landbouw- en Veeteelt-onderzoek gevestigd in Uruapan, de mondiale avocado-hoofdstad, heeft de uitbreiding van dit gewas geleid tot de ontbossing van 500 hectare per jaar, vaak door middel van brandstichting. "Er is permanente schade toegebracht, die niet meer te herstellen is," vervolgde Blanca. "De beelden zijn verontrustend. Water wordt steeds schaarser en is vervuild. Dit paradijs, dat ooit een gematigd tot koud klimaat had, is een gebied geworden met hoge temperaturen en een droge lucht." Avocado's zijn inmiddels overal: op de hellingen van de heuvels, op de toppen van de heuvels en zelfs op berghellingen, waar ze met veel acrobatiek worden gedwongen om horizontaal te groeien.
Een hausse die resulteert in een monocultuur brengt veel risico's met zich mee. Er zijn klimatologische problemen (zoals dit jaar, toen overstromingen een productiedaling van 20% veroorzaakten), het eventuele opkomen van andere, meer concurrerende regio en een vraag die niet eeuwig hoog zal blijven... En wat dan? Het wordt gewoon weer een nieuwe zeepbel, maar met één verschil: banken kunnen worden gered met geld, maar de natuur niet.
Bron: El Periódico de Catalunya