"Ik ben blij dat het onderwerp deze keer aan het begin van het programma staat," steekt Sue Longley, IUF, van wal. "Andere jaren stond dit onderwerp als laatste op de agenda en dan was iedereen al onderweg naar het vliegveld."
Sue Longley, IUF.
"We moeten de bananensector aantrekkelijk maken voor vrouwen," betoogt Christel van Compagnie Fruitière tijden het World Banana Forum. Het Franse bedrijf is vooral actief in de bananenteelt in West-Afrika en behoort in sommige landen tot de grootste werkgevers. "Zodat vrouwen een carrière in de bananensector ontwikkelen en we moeten elke vorm van discriminatie uitbannen." Daarbij is speciale aandacht voor zwangere vrouwen en moeders van kleine kinderen belangrijk.
Een van de punten die naar voren wordt gebracht waarom vrouwen minder verdienen is dat een groot deel van de vrouwen in de informele sector werkt. Daarmee vallen ze buiten de statistieken. Er wordt gepleit voor meer onderzoek naar die sector. Een ander punt wordt aangestipt: "Het is ook een onderdeel van de gezondheid en veiligheidsdiscussie. Sommige middelen die in Europa en de VS verboden zijn, worden nog wel gebruikt op de bananenplantages. Die middelen hebben een grote impact op de gezondheid."
Alette van Leur van ILO.
Convenanten niet getekend
Wat verder meespeelt, is de intensiviteit van het werk op de plantages, waarbij lange dagen gewerkt worden en er zwaar gereedschap wordt gebruikt. "Er spelen verschillende zaken, waaronder de beperkte toegang tot diensten," aldus Alette van Leur van ILO. Een sociaal dialoog is volgens haar de oplossing, waarbij de verschillende knelpunten de agenda vormen. De arbeiders in de bananensector staan volgens haar meer bloot aan chemische middelen. Daarnaast hebben werknemers in de agrarische sector een grotere kans om tijdens het werk om het leven te komen. De ILO heeft daarom verschillende conventies geschreven, maar de conventie over een veilige en gezonde werkplek is door slecht zestien landen getekend. "En daaronder zijn niet de grote bananen producerende landen," aldus Alette.
Terecht wordt er uit het publiek gevraagd waarom zo weinig landen het convenant hebben getekend. "Het convenant stelt nauwelijks eisen aan de regeringen en toch wordt het niet getekend, hoe kan dat?" De vraag blijft onbeantwoord.
De Ecuadoraanse minister van Landbouw Raul Clemente Ledesma Huerta.
Ecuador presenteert handboek
De Ecuadoraanse regering heeft een handboek in gebruik genomen om de veiligheid van de arbeiders in de bananenteelt te verbeteren. "Het is belangrijk dat arbeiders een veilige werkplek hebben," aldus de Ecuadoraanse minister van Landbouw Raul Clemente Ledesma Huerta. "In algemene termen lopen arbeiders in de landbouw een groter risico." Al zijn de risico's wel per sector anders. "In de suikersector hebben arbeiders meer kans om door een slang gebeten te worden dan in de bananenteelt, maar ook voor die sector is het handboek bruikbaar."
De minister roept andere bananenlanden op om het handboek ook te gebruiken. "Het is een alles of niet mechanisme," vervolgt hij. "Het is belangrijk om het bewustzijn over het handboek te vergroten." De regering is nu aan zet om alle spelers in de sector te informeren over het handboek en de afspraken die daarin gemaakt zijn. Op de arbeidsmarkt in het Zuid-Amerikaanse land is echter nog veel verouderde wetgeving van kracht, waardoor werkgevers in bepaalde gevallen beter af zijn door onder de tafel door uit te betalen. "Als een werknemer niet in ons systeem staat, dan kan diegene ook geen aanspraak maken op sociale rechten en daar dus ook niet van profiteren," weet de minister. "In de bananensector zijn nog veel van dergelijke contracten."