Amerikaanse onderzoekers testen om te zien of Honeycrisp appelen kurkstip ontwikkelen
Terwijl de Honeycrisp nog niet de populairste appel van Amerika is (waar de Gala en de Fuji meer in trek zijn), werden er in de afgelopen jaren meer Honeycrisp-bomen geplant dan bomen van andere rassen. Dit meldde onderzoeker Rich Marini, professor op het gebied van tuinbouw aan de Penn State College of Agricultural Sciences. Dat komt doordat de Honeycrisps steeds gewilder worden en ze al gauw 15 tot 20 cent per kilo meer opbrengen dan andere rassen.
"Ontwikkeld in de jaren '60 en op de markt gebracht in de jaren '90 door de Universiteit van Minnesota, is het vruchtvlees van de Honeycrisp knapperiger dan van andere appelen. Bij een flinke hap komt er een scala aan smaken vrij," aldus Marini. Maar dit alles heeft zijn prijs, want dit ras is extreem vatbaar voor kurkstip, een aandoening die wordt veroorzaakt door een calciumtekort in het fruit. De 'kurkachtige' bruine vlekken onder de schil ontwikkelen zich vaak pas een hele tijd nadat het -schijnbaar gezonde- fruit door de telers is opgeslagen. Als deze hadden geweten dat hun appelen kurkstip zouden ontwikkelen, hadden ze het fruit onmiddellijk verkocht, nog voordat de aandoening zich kon manifesteren. Marini: "De appelen zien er goed uit. Ze gaan drie of vier maanden in de koeling, je haalt ze eruit en ze zien er nog steeds goed uit. Dan leg je ze een paar dagen ergens op kamertemperatuur en de kurkstip ontwikkelt zich. Pas dan zie je het."
Aanwijzingen voor kurkstip
Het team deed drie jaar lang onderzoek in zes percelen met Honeycrisp-appelen. Ze keken ook naar boomgaarden met een verleden van kurkstip in Adams County, Pennsylvania. De onderzoekers hebben vastgesteld dat de aandoening te maken heeft met een laag calciumgehalte in de schil. De aandoening bleek ook vaak voor te komen wanneer de schil naast het calcium naar verhouding veel stikstof, kalium en/of magnesium bevatte, wat aangeeft dat de hoeveelheden aan mineralen niet in balans zijn. Vaak werd kurkstip vastgesteld bij snelgroeiende bomen met extreem lange scheuten. Om te beoordelen of appelen kurkstip zullen ontwikkelen, droogden de onderzoekers schillen en vermaalden ze deze tot een fijn poeder dat werd geanalyseerd op het calciumgehalte. Als dit gehalte laag is, is dat een sterke indicator dat er tijdens de opslag kurkstip zal ontstaan.
"Het is voor de telers belangrijk om te weten welke appels kunnen worden opgeslagen, omdat de markt maar zoveel fruit tegelijk aankan wanneer er is geoogst. De telers willen de appelen kunnen opslaan om ze in de loop van het jaar te kunnen verkopen. De telers willen graag weten wat de kans is dat hun fruit kurkstip zal ontwikkelen. Afhankelijk van de kans op kurkstip kunnen ze besluiten om hun fruit direct verkopen, zodat het hele probleem voorkomen wordt. Dus hopen we dat ze de resultaten van dit onderzoek kunnen gebruiken om te bepalen welke appelen onmiddellijk afgezet moeten worden en welke ze moeten opslaan," aldus Marini.
In 2016, het laatste jaar van de studie, ontdekten de onderzoekers dat bijna drie van de vier van de Honeycrisp-appelen -74 procent- in de boomgaarden kurkstip ontwikkelden en dus minder waard werden. In een gemiddeld jaar ontwikkelt ongeveer 23 procent van de Honeycrisp-appelen in Pennsylvania kurkstip. De negatieve invloed van kurkstip op de Honeycrisp-teelt was de reden dat Tara Baugher, lid van het onderzoeksteam en een boomvruchtenspecialiste bij Penn State Extension, deze studie opstartte.
Calciumsprays
"Hete, droge omstandigheden bevorderen de aandoening," legt Tara uit. "In jaren waarin kurkstip het meest voorkomt, zoals 2016, kun je de symptomen ervan soms zelfs zien bij appelen die nog in de bomen hangen." De bestrijding van kurkstip in de boomgaard is essentieel bij het voorkomen van de afwijking, maar volgens Baugher is dit niet altijd effectief. Telers bespuiten de bomen gedurende een groeiseizoen zes tot acht keer met calciumvoedingssprays. "Wanneer we het fruit drie weken voor de oogst testen, krijgen de laboratoria de tijd om nog vóór de oogst hun rapport naar telers en inpakkers te sturen. Het onderzoek liet geen verschillen zien in de voedingsniveaus van de appelschillen ten tijde van de oogst vergeleken met de niveaus drie weken voor de oogst."
Volgens Marini kan het onderzoek grote gevolgen hebben voor het noordoosten van de VS. New York en Pennsylvania behoren tot de grootste appelteeltgebieden van het land. "We weten niet of het onderzoek ook relevant is voor de telers aan de westkust, omdat hun groei-omstandigheden zo verschillend zijn. De bevindingen van de studie kunnen leiden tot miljoenen dollars meer per jaar voor de appeltelers aan fruit dat niet meer verloren gaat."
James Schupp, professor Pomologie bij Penn State's Fruit Research and Extension Center in Biglerville, en Christopher Watkins, hoogleraar Tuinbouw aan de School of Integrated Plant Science van Cornell University, hebben ook bijgedragen aan het onderzoek. Het Department of Agriculture van Pennsylvania en de State Horticultural Association steunen het onderzoek.
Bron:futurity.org