Chili: Groeiende vraag naar nieuwe druiven- en steenfruitrassen
Barraza: "64% van de in Noord-Amerika geplante rassen is beschermd en de rest is standaard. In Chili is inmiddels echter 92% van onze rassen standaard en slechts 8% beschermd. Onze belangrijkste afzetmarkt is de VS en als we dit analyseren, blijkt de uitwisseling van deze Chileense variëteiten belangrijk te zijn, dus dat is wat we vandaag de dag doen."
Wat de bestaande programma's in Chili betreft, wees de manager erop dat deze gericht zijn op productie, smaak en een goede houdbaarheid. De nadruk ligt op productiviteit en efficiënt management vanwege het tekort aan arbeidskrachten.
Andrea Castro, commercieel directeur van de Nueva Vid-kwekerijen, een bedrijf dat in Chili de exclusieve rechten heeft voor het verspreiden van de Arra-variëteiten, sprak ook over het belang van nieuwe soorten. "Naarmate de vraag groeit, neemt het aanbod ook toe. En hoewel er sprake is van een breed aanbod, is het nog steeds niet genoeg. Er is een goed aanbod van rode soorten voor het midden- en eindseizoen, maar er zijn niet veel vroege rode variëteiten en er is ook maar een beperkt aanbod van witte variëteiten. In het Giumarra-programma hebben we bijvoorbeeld de Arra 29, die de Flame zal vervangen. De Arra 29 is een vroege rode druif -net als de Flame- en deze heeft mooi formaat, dus de verwachtingen zijn zeer hoog. Dit jaar hebben we al 400.000 planten van deze soort verkocht, hoewel niemand dit type nog heeft gezien behalve die druiven die in de Verenigde Staten en andere landen zijn geproduceerd. De eerste oogst van deze soort in dit land vindt plaats in Copiapo en Vicuña in december, waar de telers de Flame willen vervangen vanwege de hoge productiekosten. In het algemeen zijn de kosten voor de nieuwe soorten lager, zijn deze vruchtbaarder en is de vrucht zelf groter."
"Momenteel hebben we drie soorten in voorraad: de Arra 15 -die de Thompson-variëteit vervangt- waarvan er in Chili al 1000 hectare zijn aangeplant. Daardoor is het de meest geplante nieuwe witte druivensoort van het land. Dan hebben we de Arra 19, een middenseizoen rode druif, zoals de Perlon-variëteit, die veel wordt gekweekt in San Felipe, in de Aconcagua-vallei. Ten slotte is er de Arra 29 die de Flame gaat vervangen. We hebben geen limiet voor het aantal hectaren dat de telers inzetten voor onze druiven, maar we eisen wel dat het ten minste 10 hectare is," aldus Castro.
In totaal produceert de Nueva Vid-kwekerij 1,5 miljoen planten van beschermde en traditionele rassen per jaar. Daarvan zijn er 800.000 Arra-soorten. "Er is een afname te zien in de aanschaf van traditionele consumptiedruivensoorten, wat weergeeft hoezeer de branche gaat voor de nieuwe soorten."
Andere variëteiten
Met betrekking tot andere, nieuwe variëteiten die populair zijn in de Chileense sector verklaarde Marcia Barraza: "De meest gevraagde SunWord-variëteiten zijn de Sable Seedless, die in Chili al een maximum aan hectares bereikte, de Autumn Crisp, een witte druivensoort, de Sonera, een pitloze rode variëteit, en andere nieuwe opkomende variëteiten. Ondertussen zijn er bij de IFG ongeveer tien soorten waar een grote vraag naar is, zoals de Sweet Celebration, Sweet Jubilee, Cotton Candy en Jack's Salute."
Volgens Barraza zouden deze nieuwe rassen vruchtbaarder zijn, wat zou bijdragen aan nieuwe ontwikkelingen zoals de open gable-systemen. Dat leidt niet alleen tot een grotere productiviteit, maar zou ook minder arbeidsintensief zijn.
De El Tambo-kwekerij verkoopt jaarlijks meer dan 800.000 planten voor druiven en wil vanaf volgend jaar naar een verkoopcijfer van 1,2 miljoen planten. "We doen belangrijke investeringen in onze kwekerij. Dit jaar reisden we naar de Verenigde Staten om nieuwe managementtechnieken en nieuwe technologieën te bestuderen om over te nemen, zodat we meer planten op een kleiner oppervlak kunnen telen."
Problemen die nog opgelost moeten worden
Hoewel de Chileense fruitindustrie volgens Barraza steeds meer nieuwe variëteiten verlangt, is het niet gemakkelijk om deze te verkrijgen.
"De moeite die het kost om nieuwe soorten in te voeren maken het lastig voor ons om een grotere hoeveelheid variëteiten aan te bieden en in te spelen op de groeiende vraag die er in Chili is. Wij bevinden ons ten opzichte van andere landen in een nadelige positie wat betreft het invoeren van nieuwe soorten. Landen zoals Peru kunnen de soorten direct invoeren voor evaluatie. In Chili kan dit hele proces 5 tot 6 jaar duren, terwijl het in Peru binnen een jaar geregeld kan zijn. Hoewel de SAG probeert dit proces te stroomlijnen door de erkenning van buitenlandse centra, is deze situatie nog steeds ongunstig voor de sector," aldus Marcia Barraza.
Steenfruit
"Wij zijn een van de weinige kwekerijen die steenfruitplanten produceren, waar ook een toename in de vraag naar nieuwe soorten merkbaar is. Op dit vlak werken we ook met intellectuele eigendommen. We produceren jaarlijks ongeveer 300.000 steenvruchtplanten, waaronder pruimen (Europese en Japanse), perziken, nectarines en donut-perziken."
Een voorbeeld van deze grotere vraag: "Van de Andes Nec-4, een witte nectarinesoort die een zeer goede opslag heeft, hebben we dit jaar voor Chili 100 hectare kunnen realiseren. We waren in staat om ze binnen drie jaar met succes te verkopen, iets wat we met geen enkele andere variëteit hebben kunnen doen."
"Vandaag de dag zorgt zaadgenetica voor minder werk in het veld, meer productiviteit en een betere bewaring. Daarom maken veel steenvruchttelers de overstap naar deze variëteiten, hoewel dat nog niet erg zichtbaar is omdat er momenteel meer planten per hectare aangeplant worden."
Volgens de Barraza is er ook een verandering qua geografisch gebied waar dit fruit traditioneel wordt gekweekt. "Zo verschuift de kersenproductie naar het zuiden. Gezien de interesse die er voor dit product is, beginnen zelfs melkveehouders dit fruit te produceren. Telers in het zuiden zoeken naar rassen die meer koude uren vereisen. Op dat vlak is er de Regina. In midden Chili wordt de voorkeur gegeven aan de Santina, de Lapins en de Sweetheart," voegde ze eraan toe.
Bron: SimFRUIT