Het appelras Honeycrisp van de Universiteit van Minnesota staat momenteel op de zesde plaats op de Amerikaanse appelmarkt. Het succes kwam deze appel echter niet vanzelf aanwaaien, vertelt Dennis Courtier, de teler die al vanaf het begin bij dit ras betrokken is.
Pepin Heights Orchards viert dit najaar dat het twintig jaar Honeycrisp appelen verkoopt. Eigenaar Courtier, die vaak geroemd wordt om het feit dat hij de Honeycrisp groot zou hebben gemaakt, legt uit dat er veel meer mensen aan de wieg van het succes van deze appel hebben gestaan. "Eind jaren '80 van de vorige eeuw zaten we op zwart zaad vanwege de concurrentie op de appelmarkt. We waren op zoek naar innovatieve rassen om ons bedrijf, en dat van andere kleinschalige telers, te kunnen redden."
Courtier ging zich toeleggen op nog onontdekte, smaakvolle rassen om op de markt te kunnen brengen. Hij reisde de hele wereld over om appelen te vergaren voor zijn boomgaarden aan de oever van Lake Pepin. Hij vond zijn grootste zegen echter in zijn eigen 'achtertuin' bij het appelteeltprogramma van de Universiteit van Minnesota. Projectleiders Jim Luby en David Bedford hadden hier namelijk een veelbelovend ras getest.
"Dit ras had een knapperige bite en een fijne smaak. We besloten daarom dat het zo snel mogelijk in een commerciële boomgaard getest moest worden," vertelt Bedford. Courtier was echter niet meteen overtuigd maar besloot het ras desondanks uit te proberen. Honeycrisp was geen succes en de eerste jaren verliepen moeizaam. Toch nam het ras uiteindelijk een vlucht," vervolgt Courtier. "Deze appel is moeilijk te telen en verpakken en het kostte ook veel moeite om retailers ervan te overtuigen dit onbekende ras in te kopen. Ik ben de retailers die ons uiteindelijk deze kans gunden dan ook eeuwig dankbaar want zij zijn de redding van ons bedrijf geweest."
In 1997 werden de eerste commerciële volumes Honeycrisp vermarkt door retailer Lunds.
Vandaag de dag wordt het ras Honeycrisp niet alleen in de hele Verenigde Staten geteeld, maar ook wereldwijd, waar het de naam Honeycruch draagt. Deze appel was in 2008 het twaalfde meest geteelde ras met 3,5 miljoen dozen, maar is inmiddels gestegen naar de zevende plaats met een productie die in 2017 op 16,7 miljoen dozen wordt geraamd.
Het ras staat in de top drie van meest winstgevende rassen omdat het voor hogere retailprijzen dan doorsnee rassen wordt verkocht. Courtier legt uit dat niet alle Honeycrisp appelen van dezelfde kwaliteit zijn. "Dit ras is ontwikkeld voor de koudere omstandigheden in Minnesota, vandaar dat Honeycrisp uit warmere streken kwalitatief niet te vergelijken zijn. Onze staat produceert de beste kwaliteit."
Na het succes van Honeycrisp rust Pepin Heights echter niet op zijn lauweren. Het bedrijf test momenteel een nieuw ras uit van de Universiteit van Minnesota: SweeTango, waarvoor het in 2005 een licentie ontving. Courtier richtte de telerscoöperatie Next Big Thing op in de Verenigde Staten en Canada om het ras SweeTango op de markt te brengen. De appel is in het najaar gedurende een paar maanden verkrijgbaar en kan nu al rekenen op een trouwe schare consumenten. Het staat op de tiende plaats qua volumes en brengt de op twee na hoogste retailprijzen op. "Het belangrijkste doel van ons veredelingsprogramma is het ontwikkelen van goede nieuwe appelrassen. Honeycrisp heeft bewezen dat als we deze appelen op de markt brengen met gelijkgestemde partners dit de consument een prima smaakervaring oplevert," merkt Bedford tot slot op.