"Wij kiezen resoluut voor de iets specialere courgettes"

De binnenkoer van de hoeve van Pieter en Heidi Vandooren in Hooglede staat bijna vol bakken met kleine plantjes. "Dit zijn ze dan," zegt Heidi lachend, "onze courgettes". Haar man Pieter vult aan: "Nog twee maanden en dan liggen de vruchten van deze plantjes mooi te wezen in de schappen van de supermarkt".

Pieter: "We komen allebei uit een tuindersfamilie en allebei uit deze streek. Onze ouders waren bijna buren. Er lag alleen een kleine heuvel, de Vosseberg, tussen de twee hoeven. Allebei teelden ze ook dezelfde groenten: prei, courgette, bloemkool en knolselder. De groenten die wij vandaag nog steeds telen." Als oudste zoon lag het voor de hand dat Pieter het bedrijf zou overnemen. Aanvankelijk leek telen niks voor hem. Hij wou ingenieur worden, maar besloot in 2008 om toch in de tuinderswereld te stappen.

Heidi: "Ik ben er pas in 2011 bijgekomen. We leerden elkaar kennen in de KAJ. Ik werkte toen in de REO-veiling als keurder." "En dat komt goed van pas," vult Pieter aan, "want Heidi weet perfect hoe een mooie courgette er moet uitzien. Het juiste gewicht, de juiste kleur, mooi blinkend, geen beschadigingen."

De teelt
De kleine plantjes op de binnenkoer van de hoeve blijven natuurlijk niet in de bakken. Ze verhuizen naar de folietunnels. Pieter: "Courgettes zijn tropische planten. Ze houden van warmte, maar niet van wind. Vooral gele zijn heel teer. Courgettes kunnen niet tegen nachtvorst en houden ook niet van regen: dan staan de bloemen vol en kunnen de bijtjes er niet in. We zetten hommels in de tunnels en er staan bijenkasten rondom. Schadelijke beestjes bestrijden we op een biologische wijze onder ander met sluipwespen. Het weer is onvoorspelbaar. Dit jaar is het al heel droog geweest. Gelukkig hebben we onze eigen wateropslag."

Heidi: "Per jaar zijn er drie teelten. De eerste plantjes gaan in de grond begin april. Ongeveer veertig dagen later kunnen we oogsten. De laatste courgettes brengen we eind oktober naar de veiling. Van november tot maart wordt de markt bevoorraad met Spaanse courgettes. Als je dan 'local' wilt eten, kies je beter voor prei, knolselder of kolen."

Waar vroeger de ouders van Heidi en Pieter vooral voor de diepvriessector werkten, kozen zij resoluut voor de versmarkt. Pieter: "Wie voor de industrie werkt, is zeker van zijn afzetmarkt maar de prijzen zijn laag. Wij bieden onze courgettes via de veiling aan op de versmarkt en zijn afhankelijk van vraag en aanbod."
Heidi: "Als je producten anoniem in bulk weggaan, is het moeilijker om er trots op te zijn. Het zijn dan ... maar courgettes. Wij kiezen resoluut voor de iets specialere courgettes. Er zijn zo'n twintig soorten courgettes. Wij telen er vijf van: gele, groene en witte in de lange variëteit en groen en geel in de ronde variëteit. Telkens als ik in de supermarkt kom, kijk ik waar de courgettes vandaan komen. Als ik dan ons producentennummer zie, ben ik best wel trots want dat zijn onze courgettes!"

Van het veld naar de veiling
In de folietunnels is de temperatuur tropisch. Heidi (lachend): "Begrijp je waarom we de courgettes 's morgens vroeg plukken? Het plukken - best wel nog zwaar werk, want je staat steeds gebogen - wordt gedaan door seizoensarbeiders die elk jaar terugkeren en ondertussen weten hoe en wat. Nog dezelfde dag brengen we de courgettes naar de REO-veiling in Roeselare. Eén dag later liggen ze in de supermarkt of bij de groentenspeciaalzaak. Onze werkdag begint om 6 uur 's morgens en eindigt om zes uur 's avonds."

Tijd voor vakantie? Pieter: "In december nemen we vakantie. Tijdens de zomer, het hoogseizoen voor de courgettes, kunnen we alleen af en toe een weekendje weg. Courgettes moeten immers elke dag geplukt worden."

De toekomst
Op weg naar de folietunnels staat een extra large machine met smalle wielen van bijna drie meter hoog. Pieter: "Dit is onze nieuwe plantmachine speciaal voor de biologische teelt. Ze is uitgerust met gps en rijdt tot op 2 cm nauwkeurig. We kunnen er 8000 plantjes per uur mee planten! Het is een forse investering en je moet voldoende areaal hebben om die rendabel te maken. We hebben nu reeds vijf hectare bio en er komen er volgend jaar nog negen bij. Het is onze bedoeling om helemaal te schakelen."

Heidi: "Toen Pieter sprak over zijn plan om te schakelen naar bio, had ik iets van ... allemaal goed en wel, maar ik wil niet op mijn knieën met een schoffeltje het onkruid tussen de plantjes wieden. (lacht) Gelukkig hoeft dit niet. We willen aan biologische landbouw doen op een efficiënte moderne manier en op voldoende grote schaal om rendabel te zijn. (heel fel) We geloven allebei dat het kan."

Bron: LAVA