De FAO en de WTO hebben het rapport 'Trade and Food Standards' uitgebracht. Deze publicatie geeft uitleg over de internationale normen voor voedselveiligheid, opgesteld aan de hand van de gezamenlijke Voedsel- en Landbouworganisatie (FAO) van de VN en het voedselnormenprogramma van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) - de Codex Alimentarius Commissie - en hoe deze normen worden toegepast in het kader van de overeenkomsten voor de toepassing van sanitaire en fytosanitaire maatregelen (SPS) en technische handelsbelemmeringen (TBT) van de Wereldhandelsorganisatie (WTO).
Om internationaal handel te kunnen drijven en toegang te hebben tot markten voor hoogwaardige producten moeten producenten aan nationale voedselvoorschriften voldoen. Dit kan in exportmarkten een uitdaging zijn, vooral voor kleinere producenten in ontwikkelings- en opkomende economieën. Het gebruik van internationale voedselnormen wereldwijd draagt niet alleen bij aan de volksgezondheid, maar helpt ook de handelskosten te verminderen door de handel transparanter en efficiënter te maken.
Via de Codex Alimentarius van de FAO/WHO stellen leden wetenschappelijk gefundeerde, internationaal overeengekomen voedselnormen vast die door de SPS-overeenkomst worden erkend en zo de norm vormen voor de internationale handel in voedingsmiddelen. De SPS-overeenkomst omvat regels voor voedselveiligheid en de bescherming van dieren- en plantengezondheid. DE TBT-overeenkomst beschrijft andere voedselvoorschriften, inclusief kwaliteits- en etiketteringsvereisten. Verder biedt de WTO ook instrumenten om de internationale dialoog over voedselvoorschriften te vergemakkelijken en eventuele handelskwesties op te lossen.
De publicatie beschrijft de twee organisaties en hun samenwerking en wat landen moeten doen om de internationale voedingsnormen actueel en relevant te houden en de handel te ondersteunen en wijst hierbij ook op de noodzaak voor investeringen in binnenlandse maatregelen. Deze zouden de coördinatie tussen de relevante overheidsorganen en belanghebbenden uit de hele voedselketen moeten bevorderen, en moeten zorgen voor het bijbrengen van kennis en vaardigheden aan de handhavers van de voedselcontrolesystemen.
De publicatie haalt ook onderwerpen aan die onderhevig zijn aan verandering waar overheden op attent moeten zijn, zoals de menselijke gezondheid, consumentenvoorkeuren of evoluties in technologie. De leden hebben sterke, nationale instituten nodig en moeten flexibel en vooruitstrevend zijn om aan de nationale and internationale uitdagingen het hoofd te bieden en kansen te benutten.