"Landbouwbeleid moet van subsidie af"

Volgens een nieuw rapport van de OECD zouden landen het landbouwbeleid moeten richten op programma's die duurzame productiviteitsgroei bevorderen en de weerbaarheid tegen klimaatverandering en marktgerelateerde schokken verbeteren in plaats van op directe ondersteuning van landbouwproductprijzen.

Het rapport Agricultural Policy Monitoring and Evaluation bestudeerde 52 landen: alle OECD en EU-landen en 11 belangrijke opkomende economieën. In de periode 2014-16 is er jaarlijks gemiddeld 519 miljard dollar (442 miljard euro) gegeven om landbouwproducenten te ondersteunen. Zestig procent hiervan bestond uit het hoger houden van de prijzen op binnenlandse markten dan die op internationale markten.

De landbouwsteun van overheidswege bedroeg slechts 16% in de onderzochte landen in vergelijking met 21% twintig jaar geleden. De vermindering van de steun in sommige OECD landen contrasteert met de verhoogde steun in sommige opkomende economieën.

Steun voor algemene diensten aan de landbouw - inclusief investeringen in mensen, innovatie, kennis- en informatiesystemen, fysieke infrastructuur en bioveiligheid - bedroeg in 2014-16 USD 90 miljard (77 miljard euro). Deze diensten helpen een faciliterende omgeving te creëren waarin landbouw- en voedselproductie duurzaam en weerbaar is tegen externe schokken en zijn te verkiezen boven prijsondersteuning.

Ken Ash van het OECD: "Het ondersteunen van marktprijzen schaadt de consument, met name de armsten en verlaagt het concurrentievermogen van de voedingsmiddelensector. Regeringen moeten zich richten op landbouwbeleid en vooral investeringen, die beter aansluiten bij de doelen voor hun gehele economie."

De OECD onderstreept de noodzaak om het gebruik van outputbetalingen en inputsubsidies te verminderen, die een inefficiënt gebruik van overheidsmiddelen vertegenwoordigen, de gewenste beleidsdoelen niet behalen en vaak onbedoeld bijdragen aan het niet duurzaam gebruik van middelen. Dit beleid moet vervangen worden door een beleid dat beter is afgestemd op meer weerbaarheid, concurrentievermogen en duurzaamheid met betrekking tot klimaatverandering.

Alhoewel directe betalingen aan telers steeds meer worden gebruikt om landbouwinkomsten te ondersteunen blijkt uit het rapport dat de gelden onvoldoende worden aangewend voor de meest behoeftigen. In plaats van hiermee door te gaan zouden landen de onderliggende factoren voor de voortdurend lage landbouwinkomsten aan moeten pakken.

Directe betalingen worden in toenemende mate gebruikt om telers aan te moedigen om niet-commerciële goederen of diensten te produceren. Het OECD vindt dat regeringen deze steun anders aan zouden moeten wenden.

Het rapport roept op tot grotere inspanningen om instrumenten voor risicobeheer te ontwikkelen die onderscheid maken tussen normale bedrijfsrisico's, risico's geschikt voor marktoplossingen en de catastrofale risico's die openbare betrokkenheid vereisen.

Voor meer informatie: