Het Verenigd Koninkrijk is de grootste importeur van Australische appelen. In de maanden augustus en september werden er 1.300 ton Pink Lady appelen aan de Britse retail geleverd, het beste resultaat sinds 2006 en een stijging van 90% ten opzichte van het voorgaande jaar. De stijging kan deels worden toegeschreven aan de lagere import uit andere landen, de devaluatie van het Britse pond en de Pink Lady campagnes van Coregeo, dochteronderneming van APAL.
APAL heeft zich gericht op de ontwikkeling van de export naar Aziatische markten met wisselende resultaten. India, Thailand en Taiwan zijn de grootste appelimporteurs in Azië en importeren ieder zo'n 150.000 tot 200.000 ton. Australië exporteerde respectievelijk 62.236 ton en 23 ton naar deze markten. Australië blijft dus een kleine speler en concurreert op deze markten met landen als China, Nieuw-Zeeland, Chili en de Verenigde Staten. Toegang tot de markt op het vasteland blijft een belemmering voor de ontwikkeling van de handel met Taiwan. Concurreren op prijzen en dienstverlening is ook een uitdaging omdat Australië het op moet nemen tegen exportgerichte leveranciers zoals Nieuw-Zeeland, Chili en China.
De directe handel met China daalde van 204 ton in 2015 naar 79 ton in 2016. China produceert jaarlijks 40 miljoen ton appelen en exporteerde in 2016 1,1 miljoen ton, voornamelijk naar overige Aziatische markten. China importeerde 70.000 ton in 2016, waarvan 93% geïmporteerd werd uit de Verenigde Staten, Nieuw-Zeeland en Chili. Australië richt zich op de Chinese markt op de betere online distributiekanalen in plaats van op retailketens. De afzet van Australische appelen in Hong Kong steeg met 50% naar 304 ton. Ook de export naar Indonesië groeide met 176% naar 635 ton. De export naar Maleisië verdubbelde naar 261 ton en de die naar de Verenigde Arabische Emiraten, een nieuwe markt voor Australië, verdubbelde naar 410 ton.
Peren
De Indonesische vraag naar peren was de drijvende kracht achter de Australische perenexport in 2016. De handel steeg met 70%, waarbij Indonesië overduidelijk de grootste afzetmarkt was. Het land importeerde 4.200 ton peren, 40% van de totale Australische perenproductie. Door de toenemende belangstelling voor Europese peren op verschillende Aziatische markten, leeft de vraag op in markten die gedomineerd worden door Aziatische peren.
De export naar de traditionele markten Nieuw-Zeeland en Canada daalde met 20% naar respectievelijk 2.215 ton en 998 ton, waardoor de totale export naar 10.056 ton daalde, wat een afname van 3% ten opzichte van 2015 betekent.
De beperkte voorraden hebben mogelijk bijgedragen aan de trage export vanaf juli. Tot die tijd was er een sterkere trend, met name in de export naar Indonesië.
De vraag naar Europese peren in China is van praktisch nul in 2010 naar 8.000 ton gestegen. Het land importeert met name uit de Verenigde Staten, Europa en Nieuw-Zeeland. Hoewel Australië nog geen toegang tot de Chinese markt heeft, bewijst deze trend dat er op deze markt zeer zeker kansen liggen voor de Australische perenexport.