Daan volgde de HBS en kwam op zijn 18e bij zijn vader Jo in de zaak, toen nog Jokofruit NV geheten. "Het was de tijd dat er nog geen computers en mobieltjes bestonden. Alle communicatie ging per telefoon en per telex. Mijn vader had tot 1958 bijna 25 jaar bij Velleman & Tas gewerkt en was een van de eersten die zelfstandig verder ging in de fruithandel. Ik had tijdens mijn schooltijd in de zomer al vaak geholpen met de op- en overslag van het fruit, dat toen nog allemaal 'los' in kisten met conventionele boten aankwam. Pallets en containers bestonden nog niet. Het was eerst de bedoeling dat ik in enkele landen stage zou gaan lopen, maar toen ik eenmaal in de handel zat, kwam daar niet zo veel meer van terecht. Wij hebben bovendien altijd een klein personeelsbestand gehad. Pas vier jaar later heb ik in Duitsland enkele maanden op de groothandelsmarkt in Dortmund gewerkt."
Nieuwe producten
Vanaf het begin tot de sluiting in 2002 kocht Daan in op de Rotterdamse Citrusveiling. "Wij kochten op de veiling veelal voor Duitse, Belgische en Franse klanten. Zelf importeren was niet toegestaan, je kocht op de veiling bij de grote importeurs, die vonden dat je blij mocht zijn dat je bij hen kon kopen. Er was toen nog een strikte scheiding tussen de importeurs en exporteurs, maar dat veranderde toen de Barendrechters zich met de importhandel gingen bemoeien en de groenten-exporteurs uit het Westland fruit gingen bijladen. Wij hebben ons altijd gericht op het importfruit. Overzeese appelen, peren en druiven waren mijn favoriet. Citrus hebben we wel veel verhandeld, maar nooit zelf geïmporteerd." Als hoogtepunt noemt hij de 80'er 90'er jaren. "Toen nam de importhandel een enorme vlucht en kwamen er veel meer nieuwe producten binnen, met name exoten. In die tijd verhandelden wij grote partijen fruit, vooral bestemd voor de Duitse markt."
"Toen ik in de handel kwam had elke straat een bakker, een slager en een groenteman, maar nu heeft elke wijk een supermarkt. Vroeger betrokken de supermarkten hun producten via de handel, maar tegenwoordig is bijvoorbeeld Lidl de grootste importeur uit Chili", schetst Daan de veranderingen. "Daardoor is de handel tegenwoordig grotendeels voorgeprogrammeerd".
"Ik heb veel van mijn vader geleerd als hij aan het handelen was. We leverden altijd veel aan de Duitse groothandelsmarkten, auto's vol met overzees en Spaans fruit. Die tijd is voorbij. Duitsland wordt rechtstreeks vanuit die landen beleverd en het aantal de groothandelaren is minstens gehalveerd. Ik geloof zeker dat er toekomst is voor de importhandel, want er blijft echt altijd wel fruit gegeten worden. Maar het zal de komende jaren niet makkelijker worden, zeker voor importeurs die geen grote supermarkt in hun klantenbestand hebben", verwacht de ervaren importeur.
Vertrouwen van klanten niet beschamen
Gevraagd naar zijn werkwijze in de loop der jaren, antwoordt Daan: "Ik heb altijd veel vrienden in de handel gehad. Jan Hagé zei vroeger: 'Aan vijanden kun je geen geld verdienen'. En zo is het, je kunt beter maar lachen met je collega's. Daarbij is het altijd onze zaak geweest om het vertrouwen van de klanten niet te beschamen. Mijn vader had een tegel staan met de tekst: 'In der Beschränkung zeigt sich erst der Meister'. Zo hebben we altijd het overzicht behouden en hebben we ons geconcentreerd op de niche-handel en nu met name de import van kokosnoten."
"Je kunt je ook geen risico's permitteren. Er hoeft maar iets te gebeuren op voedselveiligheidsgebied en je bent ridder te voet. Die regelgeving is naar mijn mening wel doorgeschoten. Natuurlijk moet er tegen excessen opgetreden worden. Fout is fout, laten we dat vooropstellen. Maar als er mensen worden aangesteld om te controleren en er is nooit wat te vinden, dan kunnen ze altijd wel iets ontdekken 'want fruit groeit niet in een fabriek'. Dat is fnuikend voor de handel, want een door een supermarkt geweigerde partij veroorzaakt meestal een grote verliespost voor de handelaar. In de loop der jaren is men in overzeese gebieden daarom ook veel bewuster gaan telen. Een neveneffect daarvan is dat de houdbaarheid van producten, zoals bijvoorbeeld overzeese druiven, sterk is verminderd, omdat men minder mag spuiten."
Werk grootste hobby
Ook de komende jaren hoopt Daan samen met zijn broer Hans nog handel te doen vanuit Rotterdam. "Onze vader en zijn generatie waren met 60 jaar al oude mensen. Wij hebben meer tijd en mogelijkheden gehad om actiever te zijn dan de vorige generaties. Ik heb veel gesport, ben op fietsvakanties geweest en heb gevoetbald tot mijn zestigste. Voor zover ik het kan controleren is er met mijn gezondheid niets mis en dat is een groot goed. Verder is mijn werk altijd mijn grootste hobby geweest. Mijn plan is om daarmee nog wel enkele jaren door te gaan, al zegt m'n vrouw dat ze het op mijn zeventigste welletjes vindt."
Voor meer informatie:
Jokofruit B.V.
Schiehaven 13e
3024 EC Rotterdam
Tel: 010-4761166
Fax: 010-4763368
jokofruit@joko.nl
daan@joko.nl
www.jokofruit.nl