Bonte aardappelen - buitengewoon kleurenspel

Of ze nu blauw, rood of paars zijn, bonte aardappelen zijn voor veel consumenten nog een onbeschreven blad, waardoor zij liever voor de gebruikelijke aardappelen kiezen. Maar afgezien van het uiterlijk bestaan er helemaal niet zoveel verschillen tussen de gekleurde rassen en de vertrouwde aardappelen, zo schijnt het.

Het grote verschil is natuurlijk de kleur van de schil en het vruchtvlees. Deze krijgen de aardappelen door anthocyanen, oftewel plantaardige kleurstoffen die men van bijvoorbeeld blauwe bessen en rodekool kent. Hierdoor zijn de rassen zoals bijvoorbeeld Birgit, Laura, Ramona of Red Lady blauw, rood of paars van kleur. De intensiteit van de kleur is van ras tot ras verschillend.

Zo buitengewoon als de gekleurde aardappelen tegenwoordig zijn, zo bekend en wijdverbreid waren ze reeds in de zestiende eeuw: nadat ze via de Spaanse ontdekkers via Midden- en Zuid-Amerika hun weg naar Europa hadden gevonden, waren blauwe aardappelen ronduit geliefd en overal te vinden. Aangezien de kleurige rassen ons vochtige weer echter niet bijzonder goed verdroegen, begonnen de telers met het telen van lichte rassen. Deze leverden bovendien ook grotere oogsthoeveelheden en waren voordeliger dan de bonte varianten.

Uiteraard zijn er ook bij de gekleurde aardappelen zowel melige als vastkokende rassen. De gekleurde aardappelen kunnen op dezelfde wijze als hun geel/gouden familieleden worden bereid. Wie echter bijzonder veel van de opvallende kleur wil behouden, zou ofwel de schil pas na het koken moeten verwijderen, ofwel de aardappelen met weinig water moeten stomen of in de oven moeten bakken.