Tholen - Sinds 20 jaar houdt Wim Aalbersberg zich bezig met veredeling en licenties, nu deels voor Advanced Berry Breeding en deels als freelancer. Vrijdag 20 november deelde hij zijn ervaringen met de fruittelers op de NFO-Kennisdag. Hij begint zijn presentatie met goed nieuws: "De consumptie van kleinfruit zit in de lift. Dit is mede te danken aan de gezonde eigenschappen, die steeds meer onder de aandacht worden gebracht in de media." Kleine markt, stijgende consumptie
Onlangs de stijgende lijn is de teelt van kleinfruit, zoals het zijn naam aandoet, erg klein. Tegenover elke hectare aan appelen staat 33% aardbeien, 2% framboos en een schamele 0,5% aan bramen. "Met deze aantallen loont het dus niet om voor alleen de binnenlandse markt te gaan veredelen. Het veredelen is namelijke niet gratis. Je hebt soms mensen die het wel even willen proberen. Zij vergeten echter dat het een project is dat minstens tien jaar alleen maar geld kost. Dat is zo'n beetje de tijd die het kost om een kruising te ontwikkelen. Bij het 'maken' van een nieuwe boom of een nieuw ras komt daar nog wat tijd bij. Een ander nadeel is dat er bij kleinfruit op het gebied van teelt nog niet veel informatie beschikbaar als bijvoorbeeld bij aardbeien."
Voorbereiding
Die informatie is nodig want om de veredeling rendabel te maken moet je kijken naar de combinatie van ideale teeltomstandigheden en een goede afzetmarkt. "Het lijkt een logische voorbereiding maar 90% van de veredelaars krijgt te maken met problemen, die van tevoren helemaal niet werden voorzien," stelt Wim. "Je hebt namelijk gewoon tijd nodig om een ras te leren kennen. Dat voorkomt dat er later grote of kleine problemen boven komen drijven."
Naast de informatie zal er volgens Wim ook een manier moeten worden gevonden om de veredeling te bekostigen. "De meest gebruikelijke bron van inkomsten is de plantenkweker die royalty's per plant betaalt. Dit is jarenlang het meest gebruikte licentiesysteem geweest." Voor kleinfruit is dit systeem volgens Wim niet de meest ideale manier. "De teeltduur verschilt per soort en het aantal planten en daarmee de opbrengsten zijn relatief laag. Daarnaast heb je te maken met een paar duizenden telers, die ook nog eens in alle hoeken van de wereld zitten. Dat brengt met zich mee dat je moet communiceren in verschillende talen."
Buitenland
Wim is betrokken bij de veredeling van framboos, waarvan de plantjes die inmiddels de hele wereld overgaan en spreekt dus uit ervaring: "Sommige partijen vragen een percentage van de omzet met het checken van de juiste strekkende meters kan dat aardig wat administratie met zich meebrengen. Dat percentage van de omzet werkt namelijk prima als je samenwerkt met de handel maar kost iets meer tijd in de vrije markt. Dan zijn er ook nog eens partijen, die werken met een kilo per product. Verder heb je in Nederland vaak te maken gehad met clubrassen maar in het buitenland zijn ze daar iets makkelijker mee. Natuurlijk ga je samenwerken met de corporatie en de handel met insteek per land en soms ook per ras. Daarnaast werken telers in het buitenland met systemen en en soms ook rassen door elkaar heen. Een werkwijze waar zij overigens zelf tevreden over zijn. "
Al met al is de kleinfruitmarkt volgens Wim een versnipperde markt. "Er zijn relatief hoge kosten voor het vermarkten van een ras en het internationale samenwerken vraagt om omgang met verschillende culturen en vooral een hele lange adem."
Meer informatie:
Wim Aalbersberg
E: wimthuis@xs4all.nl